۲قرنتیان 7:10 - Persian Old Version

¹⁰ زیرا غمی که برای خداست منشا توبه میباشد به جهت نجات که از آن پشیمانی نیست؛ اما غم دنیوی منشا موت است.

هزارۀ نو

¹⁰ چون اندوهی که برای خدا باشد، موجب توبه می‌شود، که به نجات می‌انجامد و پشیمانی ندارد. امّا اندوهی که برای دنیاست، مرگ به بار می‌آورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ اما آن نوع غم که مد نظر خدا است، توبه را پدید می‌آوَرَد و منجر به نجات می‌گردد و پشیمانی بدان راه ندارد. اما غم و اندوه برای امور دنیوی، منتهی به مرگ روحانی می‌گردد.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ وقتی متحمّل چنین رنجی می‌شوید و آن را ارادهٔ خدا می‌دانید، این باعث توبه و در نتیجه نجات شما می‌گردد و هیچ پشیمانی به دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ می‌شود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ چون رنجی که طبق ارادۀ خدا باشد باعث توبه و درنتیجه نجات شما می‌گردد و هیچ پشیمانی به‌دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ می‌شود.

کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁰ چون غمی که به خواست خدا بُبوت، ثمری توبه اَن که به نجات اَرِسِت و پِشِیمونی اینین. ولی غم دنیا، ثمری مرگن.

۲قرنتیان 7:10 Iomraidhean Croise

پیدایش 30:1

یعقوب، اولادی نزایید، راحیل برخواهر خود حسد برد. و به یعقوب گفت: «پسران به من بده والا میمیرم.»

۲سموئیل 12:13

و داودبا ناتان گفت: «به خداوند گناه کردهام.» ناتان به داود گفت: «خداوند نیز گناه تو را عفو نموده است که نخواهی مرد.

۲سموئیل 13:4

و او وی را گفت: «ای پسر پادشاه چرا روز به روز چنین لاغر میشوی و مرا خبرنمی دهی؟» امنون وی را گفت که «من تامار، خواهر برادر خود، ابشالوم را دوست میدارم.»

۲سموئیل 17:23

اما چون اخیتوفل دید که مشورت او بجاآورده نشد، الاغ خود را بیاراست و برخاسته، به شهر خود به خانهاش رفت و برای خانه خودتدارک دیده، خویشتن را خفه کرد و مرد و او را در قبر پدرش دفن کردند.

۱پادشاهان 21:4

پس اخاب بهسبب سخنی که نابوت یزرعیلی به او گفته بود، پریشان حال و مغموم شده، به خانه خود رفت زیرا گفته بود ارث اجداد خود را به تو نخواهم داد. و بر بستر خود دراز شده، رویش را برگردانیدو طعام نخورد.

مزامیر 38:18

زیرا گناه خود را اخبار مینمایم و از خطای خود غمگین هستم.

امثال 15:13

دلشادمان چهره را زینت میدهد، اما ازتلخی دل روح منکسر میشود.

امثال 15:15

تمامی روزهای مصیبت کشان بد است، اماخوشی دل ضیافت دائمی است.

امثال 17:22

دلشادمان شفای نیکو میبخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک میکند.

امثال 18:14

روح انسان بیماری او را متحمل میشود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.

جامعه 7:3

حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح میشود.

اِرمیا 31:9

با گریه خواهند آمد و من ایشان را با تضرعات خواهم آورد. نزد نهرهای آب ایشان را به راه صاف که در آن نخواهند لغزیدرهبری خواهم نمود زیرا که من پدر اسرائیل هستم و افرایم نخست زاده من است.

حزقیال 7:16

و رستگاران ایشان فرار میکنند ومثل فاخته های درهها بر کوهها میباشند. و هرکدام از ایشان بهسبب گناه خود ناله میکنند.

یونس 3:10

پس چون خدا اعمال ایشان را دید که از راه زشت خود بازگشت نمودند، آنگاه خدا از بلایی که گفته بود که به ایشان برساند پشیمان گردید وآن را بعمل نیاورد.

یونس 3:8

و مردمان و بهایم به پلاس پوشیده شوند و نزدخدا بشدت استغاثه نمایند و هرکس از راه بدخود و از ظلمی که در دست او است بازگشت نماید.

یونس 4:9

خدا به یونس جواب داد: «آیا صواب است که به جهت کدو غضبناک شوی؟» او گفت: «صواب است که تا به مرگ غضبناک شوم.»

مَتّی 26:75

آنگاه پطرس سخن عیسی را به یاد آورد که گفته بود: قبل از بانگ زدن خروس، سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد.» پس بیرون رفته زارزار بگریست.

لوقا 15:10

همچنین به شمامی گویم شادی برای فرشتگان خدا روی میدهدبهسبب یک خطاکار که توبه کند.»

لوقا 18:13

اما آن باجگیر دور ایستاده نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند بلکه به سینه خود زده گفت، خدایا بر من گناهکار ترحم فرما.

اعمال رسولان 11:18

چون این را شنیدند، ساکت شدند و خدا را تمجیدکنان گفتند: «فی الحقیقت، خدا به امتها نیز توبه حیاتبخش را عطا کرده است!»

اعمال رسولان 3:19

پس توبه وبازگشت کنید تا گناهان شما محو گردد و تا اوقات استراحت از حضور خداوند برسد.

۲قرنتیان 12:21

و چون بازآیم، خدای من مرا نزدشما فروتن سازد و ماتم کنم برای بسیاری از آنانی که پیشتر گناه کردند و از ناپاکی و زنا و فجوری که کرده بودند، توبه ننمودند.

۲قرنتیان 7:9

الحال شادمانم، نه از آنکه غم خوردید بلکه از اینکه غم شما به توبه انجامید، زیرا که غم شما برای خدابود تا به هیچ وجه زیانی از ما به شما نرسد.

عبرانیان 12:17

زیرا میدانید که بعد از آن نیز وقتی که خواست وارث برکت شود مردود گردید (زیرا که جای توبه پیدا ننمود) با آنکه با اشکها در جستجوی آن بکوشید.

۱سموئیل 30:6

وداود بسیار مضطرب شد زیرا که قوم میگفتند که او را سنگسار کنند، چون جان تمامی قوم هر یک برای پسران و دختران خویش بسیار تلخ شده بود، اما داود خویشتن را از یهوه، خدای خود، تقویت نمود.