۱سموئیل 25:33 - Persian Old Version

³³ و حکمت تو مبارک و تو نیز مبارک باشی که امروز مرا از ریختن خون و از کشیدن انتقام خویش بهدست خود منع نمودی.

هزارۀ نو

³³ و حکمت تو و خودت نیز مبارک باشی، زیرا که امروز مرا از خون‌ریزی و از انتقام ستاندن به دست خویش بازداشتی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³³ خدا تو را برکت دهد که چنین حکمتی داری و نگذاشتی دستهایم به خون مردم آلوده شود و با دستهای خود انتقام بگیرم.

مژده برای عصر جدید

³³ آفرین بر تو که با چنین حکمتی، مرا از ریختن خون و گرفتن انتقام باز داشتی!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³³ آفرین بر تو که با چنین حکمتی، مرا از ریختن خون و گرفتن انتقام بازداشتی!

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³³ و حکمت تو مبارک و تو نيز مبارک باشی که امروز مرا از ريختن خون و از کشيدن انتقام خويش به ‌دست خود منع نمودي.

۱سموئیل 25:33 Iomraidhean Croise

مزامیر 141:5

مرد عادل مرا بزند و لطف خواهد بود، و مرا تادیب نماید و روغن برای سر خواهد بود! و سر من آن راابا نخواهد نمود زیرا که در بدیهای ایشان نیزدعای من دایم خواهد بود.

خروج 22:2

اگر دزدی در رخنه کردن گرفته شود، و او رابزنند بطوری که بمیرد، بازخواست خون برای اونباشد.

امثال 13:14

تعلیم مرد حکیم چشمه حیاتاست، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.

امثال 17:10

یک ملامت به مرد فهیم اثر میکند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل.

امثال 25:12

مودب حکیم برای گوش شنوا، مثل حلقه طلا و زیور زر خالص است.

امثال 27:21

بوته برای نقره و کوره به جهت طلاست، همچنان انسان از دهان ستایش کنندگان خود(آزموده میشود).

امثال 28:23

کسیکه آدمی را تنبیه نماید، آخر شکرخواهد یافت، بیشتر از آنکه به زبان خودچاپلوسی میکند.

امثال 9:9

مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود.

۱سموئیل 24:19

و اگر کسی دشمن خویش را بیابد، آیا او را به نیکویی رها نماید؟ پس خداوند تو را به نیکویی جزا دهد بهسبب آنچه امروز به من کردی.

۱سموئیل 25:26

و الانای آقایم به حیات خداوند و به حیات جان تو چونکه خداوند تو رااز ریختن خون و از انتقام کشیدن بهدست خودمنع نموده است، پس الان دشمنانت و جویندگان ضرر آقایم مثل نابال بشوند.

۱سموئیل 25:31

آنگاه این برای تو سنگ مصادم و به جهت آقایم لغزش دل نخواهد بود که خون بیجهت ریختهای و آقایم انتقام خود را کشیده باشد، و چون خداوند به آقایم احسان نماید آنگاه کنیز خود را بیاد آور.»