Siam yang pulu't siam a banua i Abram inyang akatagpu ne ing Ginu. Ngana, Abram, aku ing Dios a Mayupaya. Mamintu ka kanaku at mibiebie kang alang dungis.
Ginu, ninu karing aliwang dios ing anti ika? Ninung kekang kalupa king kabanalan mung alang kalupa? Ninu ing makarapat karing milagrung kekang daraptan a binang pagmumulalan?
Aku ing matas at banal a Dios a mabie kapilan man. Manuknangan ku king matas at banal a lugal, oneng manuknangan ku munaman libutad da ring taung mapagpakumbaba at sisisi ban abalik ku ing kapanaligan at ing kapanayan da.
Ninu iting daratang ibat king siudad ning Bozra ning Edom? Ninu iting makamal a makapiblas malutu, lalakad mitmung kayupayan, at sikanan? Ya ing Ginu, ing mayupayang magligtas; daratang ya ban ihayag na ing tagumpe na.
Oneng ika, Ginu, atyu ka siping ku, masikan ka ampon mayupaya, at detang kaku maglupig mibual la. Mangapakarine lang alang angga, uling e la malyaring magtagumpe. E na makalinguan kapilan man ing karelang kamarinayan.
At tilutan na lang Jesus. Linual la king tau ding marawak a espiritu at linub la karing babi. Ding babi, atin sigurung aduang libu karakal, linusub lang milayi papunta king bangin; mebaldug la ngan king dagat-dagatan at melumud la.
Ninu ing e tumakut keka, O Ginu? Ninu ing e munie kapurian king kekang lagyu? Uling ika mung bukud ing banal! Lumapit la at samba keka ding sablang bansa, uling ikit da la ring matulid mung dapat.
Tianam la pakpak ding apat a mabie lelangan; mitmu yang mata kilub at lual ing balang metung karela. Aldo't bengi ala lang tuknang magkanta. Ngara, Banal, banal, banal ya ing Ginung Dios a Mayupaya king sabla, ing Dios napun, ngeni at king daratang a panaun.