10 Mehenangkü üami shahkungnyü peü düktü hük kü dangkao huluh shuohhenshang, peü mangtükpü kei pungnyüke.
Jom peiyei hapa kahdok kaamei yahpeih shejao jomi nüngei ven nebang hatü nüngei shahkung kü nemü; jom kü nüngi düktuh shei epü nedük. Hanangkü nüngi jom kü hathü shanghah koei peipeih.”
Mehenangkü shahkungnyü douthü kü mongnyangtü nyupüthü peü thaüvaü phangkü nyüke; mehenangkü, “Shahkungnyü lai kü nyangei nyupü douthü peü üpai nedük nevaijü nebangnya, büpa thaüvaü phangkü nyüke” shei nyangei nyüke.
Shao ngei shennyak peü kü denpü shuoh-ei enyeih, üpai shuw japhen hannya, büpai shahkung kemei dükhen shashi nyüke.
“Kahvangei shahkungthü nebangpü shennyak kü thaüvaü hettuh.” Hahepak kü nanglak peüi, “Amen!” shei ehen.
Jen peüi longi pungnyüpeih. Üpai epü kü nepung, büpayü changpüshapü, hatü laophülei büm kemei shümei tuhaokpü nyüke.
Hanangkü jeihinaü nyahinaüthü, nyeinya vaishi am kü nyükpü hatü jepü lekhen kentuh; ammi ha dükjema am huluh neshuohpih.
Shaang büpa, üpai nüng dohen kübü yangei tuh-aok, hatü büpalei müknyinshekhang mü mongongpü touei nüng kawhikang neshiüi yaonghüaok,