इस बोक पुठ पौलुस, बर्नबास त से मेह्णु अपणी अपणी लाण लगे त तेन्हि बुछ सुआ बेहेस भोई गई। तोउं तठियाणि सतसंगे मेह्णु ई खरु समझु कि पौलुस, बर्नबास त सतसंग अन्तरा कुछ मेह्णु एस बोकी बारे बोक विचार करण जे प्रतिनिधि त सतसंगे स्याणी केईं यरुशलेम शेहर जे लंघाए।
तोउं सुआ हल्ला भुण लगा त कुछ धर्मशास्त्री, जे फरीसी दले थिए, खड़ भुए त ईं ईं बोल कइ झगड़ीण लगे, “असी एस मेह्णु अन्तर कोई बुराई नेईं मेओ। भोई सकतु कि सच्चे केनि आत्माई या स्वर्गेदूते एस जोई बोक किओ भोल।”
पर नोउएं गुण जे शुची आत्माई बेलि असी मेता तसे बेलि अस परेम त खुशी जुए उई मी कइ बिश्ते। अस बोडे लाह रख कइ दाह जुए यक होरी मदत कते। हें मन अन्तर हर बेले शान्ति भुन्ति त अस सम्हाई अब्बल अब्बल कम कते, होर यकीन लेएक भुन्ते।
में ट्यारे तीतुस, परमेश्वरे गुलाम त यीशु मसीहे प्रतिनिधि अउं पौलुस तोउ जे नमस्कार कता। परमेश्वरे अउं लंघो असा ताकि तसे चुणो मेह्णु बुच विश्वासे बारे प्रचार करुं त तेन्हि सच्चाई शिचालुण, जेसे बेलि तेन्हि पता लगियाल कि परमेश्वर मनी कइ कीं जीण।
किस कि जे सतसंगे मुखिया भुन्ते, से परमेश्वरे भण्डारी बणते। इस बझई जुए से दोषी ना लौते; ना हठि, ना उश्कोटे, ना प्याकड़, ना कुटीण बाड़े, होर ना अपु फायदे लालची लौते।
पर जे बुद्धि खड़ोरिया मेती पेहले त से शुची असी। से बुद्धि असी मिआणे बाड़ा, नरम मने बाड़ा, सुधी-बुद्धि बाड़ा, दाहोपरा, त खरे कम करणे बाड़ा बणान्ती। त तेस बुद्धि बेलि अस मेह्णु शकल हेर कइ कम ना कते, होर ना छल कपट कते।
तुस चहन्ते त सुआ, पर तुसी कुछ मेतु नउ; तोउं त तुस मेह्णु मारते। तुस मन अन्तर लाछ त कते, पर तुसी से मेतु नउ। तोउं तुस यकी होरी जुए झगड़ीन्ते मडीन्ते। तुसी तोउं न मेतु किस कि तुस परमेश्वर केईं मगते नउ।
ए ट्यारेओ! में मन अन्तर त ती चह थी कि अउं तुसी जे परमेश्वरे असी बचाणे बारे लिखुं, जेस अन्तर अस सोब मी कइ हेस्सेदार असे। पर अब मोउं ई जरूरी लगतु कि तुसी हिम्मत दिउं कि तुस कीं कइ अपु तेस विश्वासे रक्षा करियेल, जे विश्वास परमेश्वरे सोबी शुचे मेह्णु कें धे यके लिंगि दुतो असा।