होर ना अपु जिसमे अंग अधर्मे हथियार बणुण जे पापे हवाले करे। पर अपु अपफ मरो तेन्हि अन्तरा जीन्ता भुओ समझ कइ परमेश्वरे हवाले करे त अपु अंग धरमे हथियार बणुण जे परमेश्वरे धे दिए।
तोउं बि, ई नेईं कि अस बिलकुल अक्ले बाड़ी बोके ना कते। अस जपल पक्के विश्वासी के बुछ भुन्ते त बोडी अक्ले बाड़ी बोके कते। पर ए मतोके त तस पुठ राज करणे बाड़ी के अक्ल के ईं नेईं, किस कि से मुकणे बाड़ी असी।
सेईंए असा, जेन हेन्धे नोई जुबानी प्रचार करण जे ताकत दुतो असी। ए ताकत कोई नियमे चिट्ठि नेईं, बल्कि तसे आत्माई भो, किस कि नियमे बेलि मौत एन्ती, पर तसे आत्माई बेलि जीवन मेता।
तुसी कि लगतु कि अउं मेह्णु मनाण लगो असा ना? ना परमेश्वर मनाण लगो असा? अउं की मेह्णु खुश करण चहन्ता ना? ना! अगर तीं भुन्तुथ त अउं मसीहे गुलाम ना बणताथ।
त जपल तुसी गैर यहूदी खुश खबरी शुणी, जे कि तुं बचाणे समाचार भो, होर विश्वास किआ कि परमेश्वर मसीहे बेलि असी बचाई बटता, त तेन अपु दुतो जुबान मुताविक तुसी पुठ शुची आत्माई मुहर लाई त हरालु कि तुस बि तसे हकदार बण गो असे।
ए भाई त भेणिओं! अस तुसी जे छनेअरे कते कि जे नकम्मे असे, तेन्हि समझाण दिए! डरो तेन्हि हिम्मत दिए! त जे कमजोर असे तेन्के मदत करे! त सोबी जुएई उई मी कइ बिशे!
बे कोईया, अगर तु विश्वासी भाई भेणि जे इन्हि बोकी के चेता दिआन्ता रेहन्ता त तु यीशु मसीहे बधिआ सेवक बणता। त विश्वासे वचन त जे खरी शिक्षा तेईं अभेईं तकर मनो असी, तेन्हि बोकी बइ तें लालन-पालन भुन्ता रेहन्ता।
धन्य असा से मनख, जे परीक्षाई अन्तर शान्त बिश्ता, किस कि जपल से परीक्षाई अन्तरा उतीर घेन्ता त से तेस जीवन देणे बाड़ी मुकुट डबता, जे परमेश्वरे अपफ जोई परेम करणे बाड़ी धे देणे जुबान दुतो असी।