ହତ୍ତି 3:5 - New Testament in Pengo Parja Language5 ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ଶୟତାନ ଶାକ୍ତିତିଙ୍ଗ୍ ଆରାୟ୍ କିନାର୍ ହେୱାର୍ ପା ହେୱାର୍ ଲେକେ ଡ଼ିଞ୍ଜ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାନାର୍। ହେୱାର୍ ତର୍ ୱିଜ୍ୱି ଜିବୁନ୍ ପାୟାଆନି ମାନାୟାର୍ ବହିତାକେ ଈଶ୍ୱର ଲେକିକିତାନ୍ନା, ଆରେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ତର୍ଦିଙ୍ଗ୍ ହେ ବହିତାକେ ଲେକିକିତାକା ଲିବାୟ୍ କିଉଙ୍ଗ୍। ଆନେଙ୍ଗ୍ ନା ଆବା ଆଗେ ଆରେ ଦୁତ୍କୁ ଆଗେ ୱେଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଇୱାର୍ ନାଲକ୍। Faic an caibideilସତ୍ ବଚନ୍ ପୁନି ନିୟମ୍5 ଇନେର୍ ଜିତା ଆନାର୍, ହେୱାନ୍ ଇ ଲାକେ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାନାର୍, ଆରେ ଆନ୍ ଜିବୁନ୍ ପତିତାଂ ତା ତର୍ ଇନେସ୍କିତିସ୍ପା ବୁଡାୟ୍ କିୱାଦାଂ ନା ଆବା ଆରି ତା ଦୁତକ୍ ମୁମ୍ଦ ତା ତର୍ ମାନିକିନାଙ୍ଗ୍ । Faic an caibideil |
ଦରମ୍ଆଜି ନା ହୁଦାଙ୍ଗ୍ କାମାୟ୍ କିଜିମାଚି ମାନାୟ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ ରିଣ୍ଡେକ୍ ତଣ୍ଦେକାଙ୍ଗ୍ ମାହାଆଜି ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ସାଇଜ କିୟାଟ୍। ଇନେସ୍କି କ୍ଲେମେନ୍ସ ଆରେ ଜେକନି ନା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ହୁଦାଙ୍ଗ୍ ଇ ଟଣ୍ଡ୍ରିଣ୍ଡେକ୍ ପା ଆନେଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଦିକାବୁର୍ ଶୁଣାୟ୍ କିନି କାମାୟ୍ତାକେ କଷ୍ଟ କିତିକ୍ନା। ନା ହୁଦାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଞ୍ଜି କାମାୟ୍ କିତି ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱର ତା ଜିବୁନ୍ ବହିତାକେ ଲେକିକିତାନ୍ନା।
ଈଶ୍ୱର ନେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉଜ୍ଦି ଗୁର୍ନିତାଙ୍ଗ୍ ଉଦାର୍ କିଦ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାନ୍। ଆରେ ତା ଗୌରବନି ମୁମ୍ଦ ନିଲି କିଦ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଏଚେପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତାସିୱାଦ୍ନାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାପ୍ନି ଦସ୍ ହିଲ୍ୱି ମାନାୟ୍ ଲେକେ ଆରେ ୱାରି ହିଦ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ଦାନାନ୍। ମା ମାପୃ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଜିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉଦାର୍ କିତ୍ତାନ୍ନା। ଉବ୍ଜାଣ୍ ଆତି ଆରମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଗୌରବ, ଜୟ୍-ଜୟ୍ କିନାକା, ଶାକ୍ତି ଆରେ ଆଦିକାର୍ ହେୱାନ୍ତି, ଆରେ ନଙ୍ଗୟ୍ ପା ହେୱାନ୍ତି, ଆରେ ୱିଜ୍ୱିଦିନ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ତି ମାନ୍ଗାନାତ୍। ଆମେନ୍।
ନଙ୍ଗୟ୍ ଏନେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ପଶୁତିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାୟ୍ନା, ହେଦାଙ୍ଗ୍ ଆଗେ ଜିବୁନ୍ ମାଚାତ୍, ଆରେ ନଙ୍ଗୟ୍ ହେ ପଶୁ ହାଃତାତ୍ନା। ମାତର୍ ହେ ପଶୁ ପାତାଳ୍ ବିତ୍ରେତାଙ୍ଗ୍ ବେଗି ୱାନାତ୍ ଆରେ ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁରାପୁରି ବାବ୍ରେ ବିନାସ୍ କିନାନ୍। ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ଇ ପୁର୍ତିତାକେ ମାନାରା, ଇନେର୍ ତର୍ ପୁର୍ତି ଉବ୍ଜା ଆୱି ଆଗେ ଜିବୁନ୍ ମାନି ବହିତାକେ ଲେକାଆୱାତାତ୍ନା, ହେୱାର୍ ହେ ପଶୁତିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ଚାନିଆ ଆନାର୍। ଇନେସ୍କି ହେ ପଶୁ ହାଃତିତାଙ୍ଗ୍ ଆରେରଗ ଜିବୁନ୍ଆଜି ମାନ୍ଗାନାତ୍।
ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ନା କାତାତିଙ୍ଗ୍ ବୁଜା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାରା, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମଣ୍ଡ୍ଲିନି ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚି ବିଷୟତିଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ଆଜି ୱେନି ଦର୍କାର୍। ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ କରାପ୍ କାମାୟ୍ କିଉର୍ ଆରେ ଈଶ୍ୱର କାଜିଙ୍ଗ୍ ଦରମ୍ଆଜି ମାନାର୍, ଆନେଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ଜିବୁନ୍ହିନି ମାର୍ତି ପାଡ଼୍ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ହିନାଙ୍ଗ୍, ହେଦାଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱର ବଗିଚା ସରଗ୍ତାକେ ଗାଜା ଆନାତା।”
ମାତର୍ କରାପ୍ ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ କି, ପାପ୍ କାମାୟ୍ କିନାକାରିଙ୍ଗ୍ କି, ମିଚ୍ ୱେଚ୍ନାକାର୍ ଆଏର୍, ଇଲେକେ ଗିଣ୍ କାମାୟ୍ କିନାକାରିଙ୍ଗ୍ ଇନାୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ପା ହେ ସହର୍ତାକେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ହିଉର୍। ଇଲେଗ୍ଦି ମାନାୟାର୍ ହେ ସହର୍ତାକେ ହାନାର୍ ଯେ, ଇନେର୍ ତର୍ ମେଣ୍ଢା ଇନେର୍କି ଯୀଶୁ ବହିତାକେ ଲେକାଆଜି ମାନ୍ଗାନାତ୍, ହେ ବହିତାକେ ଜିବୁନ୍ ମାନି ମାନାୟାର୍ ତର୍ ଲେକାଆତାତ୍ନା।
ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ଶୟତାନ ଶାକ୍ତିତିଙ୍ଗ୍ ଆରାୟ୍ କିଜି ଜିତାଆଜି ମାନାର୍, ହେୱାର୍ ଈଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର୍ତାକେ କମ୍ମୁଣ୍ଡା ଲେକେ ଆଜି ୱିଜୁଦିନ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ମାନାର୍, ଇନେର୍ ହେବା ଆନେଙ୍ଗ୍ କିନାଙ୍ଗା। ଆରେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ଗାଗାଡ଼୍ତାକେ ନା ଈଶ୍ୱର ତର୍ ଲେକିକିନାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହେୱାର୍ ନା ଈଶ୍ୱର ସହର୍ନି ମାନାୟ୍ ଆନାର୍, ହେଦେଲିଙ୍ଗ୍ ନେ ଇନାର୍ ପୁନି ଯିରୁଶାଲାମ। ହେ ପୁନି ସହର୍, ନା ଈଶ୍ୱର ମାନି ସରଗ୍ତାଙ୍ଗ୍ ୱାନାତ୍। ଆନେଙ୍ଗ୍ ପା ତା ଗାଗାଡ଼୍ତାକେ ନା ପୁନି ତର୍ ଲେକିକିନାଙ୍ଗ୍।
ହେ ୱିଜାରିଙ୍ଗ୍ ରଞ୍ଜି-ରଞ୍ଜି ଡ଼ିଞ୍ଜ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରାଙ୍ଗ୍ ହିଜିମାଚାନ୍, ଆରେ “ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚି ମାଚାନ୍ ଅଲପ୍ଦିନ୍ କାଡ। ଇନେସ୍କି ମିହୁଦାଙ୍ଗ୍ ମାହାଆଜି କାମାୟ୍ କିଜି ମାଚାକାର୍ ଆରେ ମି ପାର୍ତିନି ଟଣ୍ଡାର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଅସ୍ତିତିଲେକେ ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ଅହ୍ୱାତାର୍ନା, ଏଚେପାଦ୍ନା ମି ଦଳ୍ନି ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ମାର୍ନେ ଅହ୍ନାର୍। ହେପାଦ୍ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ମାର୍ନେ ଅହ୍ନାଙ୍ଗ୍।