ହତ୍ତି 2:9 - New Testament in Pengo Parja Language9 “ଆନେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା ଯେ, ମାନାୟାର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ହିଦ୍ନାରା ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗରିବ୍। ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗରବ୍ତାକେ ହାଉକାର୍। ଆନେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା ଯେ, ଇମ୍ଣି ଯିହୁଦି ଜାତିନି ମାନାୟାର୍ ଜାର୍ତିଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱର ବାଚି କିତ୍ତି ମାନାୟ୍ ଇଞ୍ଜି ଚଞ୍ଜିଆ ଆନାରା, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ଆକାୟ୍। ହେୱାର୍ ମି ବିରଦ୍ତାକେ କରାପ୍ କାତା ଇନାରା, ଇନେସ୍କି ହେୱାର୍ ଶୟତାନ ଦଳ୍ନି ମାନାୟାର୍। Faic an caibideilସତ୍ ବଚନ୍ ପୁନି ନିୟମ୍9 ମି ଦୁକ୍ ସବୁ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜାଣା; ଆନ୍ ପା ପୁନାଙ୍ଗ୍ ଜେ, ଏପ୍ ଅର୍କିତ୍; ମାତର୍ ହାତ୍ପାନେ ଏପ୍ ମାଜାନ୍ । ଇମ୍ଣାକାର୍ ଜାର୍ତିଂ ଜିହୁଦି କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ ଇନାର୍, ମାତର୍ ହାତ୍ପାନେ ହେୱାର୍ ଜିହୁଦିର୍ ଆକାୟ୍ ଆରି ଇମ୍ଣାକାର୍ ସୟ୍ତାନ୍ତି ପାଚେ ହାନାର୍, ହେୱାର୍ ଇନେସ୍ ମିଦାଂ ନିନ୍ଦା କିଜ଼ି କାତା ଇନାର୍, ହେଦାଂ ଆନ୍ ପୁନାଙ୍ଗ୍ । Faic an caibideil |
ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟନି ଲାଡ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଅଲ୍ଗା କିଦ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ଦୁତ୍। ଆସେଙ୍ଗ୍ ଯଦି ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ପାୟାଆଜି ମାଚିସ୍ କି, ଆରେ ମାନାୟାର୍ ମା ବିରଦ୍ତାକେ କରାପ୍ କାମାୟ୍ କିଜିମାଚିସ୍ କି, ଆରେ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଉସ୍ପେଦେଙ୍ଗ୍ ହିଲିତିସ୍ କି, ଆସେଙ୍ଗ୍ ହାଃତିସ୍ କି ଇନେର୍ ରକାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଅସ୍ତିତିସ୍ ଇ ୱିଜୁ ଜିନିଷ୍ ଈଶ୍ୱର ଲାଡ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଅଲ୍ଗା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁକ୍।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତିକିୱି ଆଗେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍ଗ୍ ନିନ୍ଦାକିଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ପାର୍ତି କିନାକାରିଙ୍ଗ୍ ଦୁକ୍କଷ୍ଟ ହିଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ବେସି ହରିଆଣ୍ କିଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍। ମାତର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ନଙ୍ଗୟ୍ ପାତେକ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍ଗ୍ ପୁନ୍ୱାଦାଙ୍ଗ୍ ମାଚାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଇନାକା ଆନେଙ୍ଗ୍ କିନାଙ୍ଗା ହେଦାଙ୍ଗ୍ ପୁନ୍ୱାଦାଙ୍ଗ୍ କିତି କାଜିଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୟା କିତ୍ତାନ୍ନା।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ଯୋହନ ମି ଟଣ୍ଡେନ୍ତଙ୍ଗ୍, ଆନେଙ୍ଗ୍ ଯୀଶୁ ହୁଦାଙ୍ଗ୍ ମାହାଆଜି ମାଚି କାଜିଙ୍ଗ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ପା ମି ଲେକେ ତା ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟତାକେ, ଈଶ୍ୱର ସାସନ୍ କିନି ରାଜିତାକେ, ଆରେ ୱିଜୁ ସମ୍ବାଲି କିନି ଶାକ୍ତିତାକେ ମାହା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା। ଆନେଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱର ହାର୍ଦିକାବୁର୍ ଆରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ୱେଚ୍ଚି ସତ୍ କାତାତିଙ୍ଗ୍ ଶୁଣାୟ୍ କିତିଲେ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍ଗ୍ ବିରଦ୍ କିନି ମାନାୟାର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାତ୍ମ ତର୍ଦି ଦ୍ୱିପ୍ତାକେ ବନ୍ଦିକିଜି ମାନ୍ଞ୍ଚାର୍।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା ଯେ, ଶୟତାନ ମି ସହର୍ତିଙ୍ଗ୍ କଣ୍ଟ୍ରୁଲ୍ କିନାତା, ମାତର୍ ଆନ୍ତିପାଙ୍ଗ୍ ବେସି ଆଗେ ମାର୍ନେ ଅସ୍ତି ମାଚାର୍। ହେୱାନ୍ ପା ମି ଲେକେ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଦ୍ନାକା ବନ୍ଦ୍ କିୱାତାନ୍ନା ଆରେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହିକାୟ୍ କିତ୍ତି ହିକ୍ଷାତିଙ୍ଗ୍ ବାଣା ଆୱାତାଦେର୍ନା। ହେୱାନ୍ ଦରମ୍ଆଜି ମି ସହର୍ତାକେ ନା ହାର୍ଦିକାବୁର୍ ଶୁଣାୟ୍ କିତି କାଜିଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାର୍ନେ ଅସ୍ତାର୍ ଇନେସ୍କି ମି ସହର୍ତିଙ୍ଗ୍ ଶୟତାନ କଣ୍ଟ୍ରୁଲ୍ କିନାତା।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ମି ୱିଜୁ କାମାୟ୍ତିଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା। ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ଆଜି ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ସମ୍ବାଲି କିଜି ନା କାମାୟ୍ କିନାଦେରା, ଇନେସ୍କି ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଦ୍ନାଦେରା। ଆନେଙ୍ଗ୍ ଇଦାଙ୍ଗ୍ ପା ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା ଯେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ କରାପ୍ ମାନାୟାର୍ କାମାୟ୍ତିଙ୍ଗ୍ ସମ୍ବାଲି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁଦେରା। ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ଜାର୍ତିଙ୍ଗ୍ ବାଚିକିତି ଚେଲାଇଞ୍ଜି ୱେଚ୍ନାରା ମାତର୍ ସତ୍ ବାଚିକିତି ଚେଲା ଆକାୟ୍, ହେୱାର୍ ମିଚ୍ ୱେଚ୍ନାରା ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁନି କିନାଦେରା।
ମାତର୍ ଥୁୟତିରା ସହର୍ତାକେ ମାନି ବାକି ଲକାର୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ପା ଆନେଙ୍ଗ୍ ର କାତା ୱେଚ୍ଚାନାଙ୍ଗା, ହେୱାର୍ ହେ ମିଚ୍ ହିକ୍ଷାତିଙ୍ଗ୍ ମାନି କିଉରା। ହେ କଗ୍ଲେ ଚେଲାହିର୍ ଇଦାଙ୍ଗ୍ ନେ ମୁକ୍ୟ ଜିନିଷ୍ ଇଞ୍ଜି ୱେଚ୍ଚାନାରା ଇମ୍ଣାକା ଶୟତାନତାଙ୍ଗ୍ ୱାତାତ୍ନା। ଆନେଙ୍ଗ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାନାଙ୍ଗା ଯେ, ଆନେଙ୍ଗ୍ ୱାନି ପାତେକ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ପାର୍ତିକିଜି ମାନି ଆଦେସ୍ ପିସ୍ତି ଆରେ ଜେକନି ମୁକ୍ୟ ଆଦେସ୍ ହିଦୁଙ୍ଗା।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାଙ୍ଗ୍, “ମାପୃ ଆନେଙ୍ଗ୍ ପୁନ୍ୱାତାଙ୍ଗ୍ନା ମାତର୍ ଏନେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାୟ୍ନା।” ଲାଗିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାତାନ୍, “ଇୱାର୍ନେ ହେ ମାନାୟ୍ ଇମ୍ଣି ମାନାୟାର୍ ହେ ଗାଜା ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ପାୟାଆଜି ହାଃଜି ମାଚାନ୍। ହେୱାର୍ ନଙ୍ଗୟ୍ ତା ହେନ୍ଦ୍ରାତିଙ୍ଗ୍ ମେଣ୍ଢା ଇନେର୍କି ଯୀଶୁ ନେତେର୍ତାଙ୍ଗ୍ ନୁସ୍ଦି ଡ଼ିଚ୍ଚାର୍ନା। ତା ସତ୍ ହେୱାର୍ ୱିଜୁ ପାପ୍ତିଙ୍ଗ୍ ନୁସ୍ତାତ୍ନା।”