6 ଈଶ୍ୱର ଯୋହନ ତର୍ଦି ରକାନିଙ୍ଗ୍ ପକ୍ଚି ମାନ୍ଞ୍ଚାନ୍।
6 ଇସ୍ୱର୍ କଚଣ୍ତ କାବୁର୍ ୱେଚ୍ନି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଏକାତାନ୍; ହେୱାନ୍ ତର୍ ଜହନ୍ ।
ଈଶ୍ୱର ତା ବିଷୟରେ ଇଦାଙ୍ଗ୍ ଲେକା ମାନାତ୍, ‘ହୁଡ଼ାଟ୍, ଆନେଙ୍ଗ୍ ନା ଡାଣ୍ଡାସିଙ୍ଗ୍ ମି ଆଗେ ପକ୍ତାନାଙ୍ଗା। ହେୱାନ୍ ମି କାଜିଙ୍ଗ୍ ହାଜି ରହ୍ନାନ୍।’ ”
ଯୋହନ ଡୁବନ୍ହିନି ଆଦିକାର୍ ଇମେତାଙ୍ଗ୍ ୱାଜି ମାଚାତ୍?” ସରଗ୍ତାଙ୍ଗ୍ କି ମାନାୟ୍ ତାକେଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍? ହେବେତାଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ଜାର୍-ଜାର୍ବିତ୍ରେ ବେଣ୍କିଜି ୱେଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ଯଦି ସରଗ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ୱେଚ୍ନାସ୍, ‘ଲାଗିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାନ୍। ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନା କିଦେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିୱାତାଦେର୍?’
ମାତର୍ ସରଗ୍ଦୁତ୍ ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାତ୍, “ଜିକରିୟ! ପାଣ୍ଡ୍ରାଆମା, ନି ପାର୍ତାନା ଈଶ୍ୱର ୱେଚାନ୍ନା, ନି ଡକ୍ରୁଦି ଏଲିଶାବେତ ର ହିମ୍ଣାତିଙ୍ଗ୍ ଜନମ୍ କିନାତ୍। ଏପେଙ୍ଗ୍ ତା ତର୍ ଯୋହନ ଇଟ୍ନାଦେର୍।
ଆରେ ଏ ହିମ୍ଣା! ଯୋହନ ପା ୱିଜୁ ଈଶ୍ଵରତାଙ୍ଗ୍ ଗାଜା ଈଶ୍ୱରନି ରକାନ୍ ଭବିଷ୍ଯତବକ୍ତା ଆନାୟ୍। ଆରେ ମାପୃ ୱାନିଦିନ୍ ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ କିନି କାଜିଙ୍ଗ୍ ମାପୃ ଆଗେ-ଆଗେ ଡାଣ୍ଡାସି ଲେକେ ଆଜି ହାନାୟ୍।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ପା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁନ୍ୱାଦାଙ୍ଗ୍ ମାଚାଙ୍ଗ୍। ମାତର୍ ଈଶ୍ୱର ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ଏଜୁକାଙ୍ଗ୍ ଡୁବନ୍ ହିଦେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ଚିମାଞ୍ଚାନ୍। ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାତାନ୍, ‘ନା ଆତ୍ମା ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ଜପି ୱାଜି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ନାୟ୍। ଆରେ ଇମ୍ଣି ମାନାୟ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତାଙ୍ଗ୍ ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ଡୁବନ୍ ହିନାନ୍, ହେୱାନ୍ନେ ରକ୍ଷାକିଦ୍ନାକାନ୍।’
ଏପେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ନା ୱେଚ୍ଚାକା ୱେଚାଦେର୍ନା, ‘ଆନେଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆକାୟ୍। ମାତର୍ ହେୱାନ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ହାଜି ରସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱର ପକ୍ତାତାନ୍ନା।’
ହେ ଯୀଶୁ ୱାୱି ଆଗେ ଯୋହନ ଇସ୍ରାଏଲ ଜାତିନି ମାନାୟାରିଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ପାପ୍ କାମାୟ୍ ପିସ୍ତି ମାପୃତାକେ ୱାଜି ଡୁବନ୍ ଅନି କାତା ଶୁଣାୟ୍ କିଜି ମାଚାନ୍।