13 Voahlich ich sawk eich, vo-evvah es es Effangaylium gebreddicht vatt in di gans veld, dann vatt's ksawt vass see gedu hott so es leit an see denka doon.”
Un vi eah een ohgegukt hott is eah fashrokka, un hott kfrohkt, “Hah, vass is dess?” Un da engel hott ksawt zu eem, “Dei gebaydah un almohsa sinn ruff kumma zu Gott, es en ohdenkes fannich eem.
deich greftichi zaycha un vundahboahri sacha, un deich di graft fumm Geisht Gottes. So habb ich's Effangaylium funn Christus folshtendich gebreddicht funn Jerusalem da gans vayk rumm biss an Illyrien.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
vo zu eich kumma is. Dess Effangaylium is fruchtboah ivvahrawlich in di gans veld; grawt vi's voah in eich siddah da dawk es diah's keaht hend un hend di gnawt funn Gott fashtanna in di voahheit.
Fa Gott is nett ungerecht es eah fagest veyyich eiyah verka un eahvet in di leevi es diah gedu hend in sei nohma, vo diah di saylicha kolfa hend, un sind alsnoch am si helfa.
No habb ich noch en engel ksenna am fleeya in di mitt fumm Himmel. Eah hott's ayvich Effangaylium katt fa breddicha zu selli vo uf di eaht layva, zu alli land, kshlecht, shprohch un leit.
Fasell sawkt da Hah Gott funn Israel, ‘Ich habb fashprocha es dei haus-halding un dei faddah sei haus-halding fannich miah lawfa sella fa'immah.’ Avvah nau sawkt da Hah, ‘'Sis veit funn miah; selli es mich eahra, zayl ich eahra; avvah selli es mich fa'achta zayla fa'acht vadda.