21 Ich habb mich kfeicht veyyich diah veil du en haddah mann bisht. Du nemsht vass du nett kshaft hosht difoah, un du nemsht funn di eahn vo du nett ksayt hosht.’
Da roolah hott ksawt zu eem, ‘Bei di vadda aus deim ayya maul doon ich dich richta, du ungerechtah gnecht! So du hosht gvist es ich en haddah mann binn, es ich sell nemm vass ich nett kshaft habb difoah un es ich funn di eahn nemm vo ich nett ksayt habb?
Diah hend nett en gnechta-geisht grikt es diah eich viddah feicha misset, avvah diah hend da Geisht grikt es eich kinnah macht, un deich een roofa miah, “Abba, Faddah!”
Es is kenn angsht in di leevi, avvah folkummani leevi dreibt angsht aus, veil angsht zu du hott mitt shtrohfa. Deah vo sich feicht is nett folkumma in di leevi.
fa alli-ebbah richta, un fa di gottlohsa shuldich macha fa awl iahra gottlohsi verka es si gedu henn in en gottlohsah vayk, un fa awl di veeshta vadda es gottlohsi sindah ksawt henn geyyich een.”
Da Samuel hott no ksawt zu di leit, “Feichet eich nett. Diah hend awl dess eviles gedu, doch drayyet nett vekk fumm Hah, avvah deenet da Hah mitt eiyah gans hatz.