Ich binn in mei goahra kumma, mei shveshtah, mei hochtzich-maydel; ich habb myrrhe un shpeis zammah ksammeld. Ich habb mei hunnich-rohsa un mei hunnich gessa, un habb mei vei un millich gedrunka. Esset, diah es unsah freind sind; drinket biss diah foll sind, diah es nannah leeb hend.
Si henn vella vekk funn di Chaldayah. Si henn sich kfeicht veyyich eena veil da Ismael, em Nethania sei boo es em Ahikam sei boo voah, da Gedalia doht gmacht katt hott—deah es da kaynich funn Babylon ivvah's land ksetzt katt hott fa govvenah sei.
Un du, mensha-kind, feich dich nett veyyich eena adda iahra vadda. Feich dich nett, even vann shtachla un danna um dich rumm sinn un du uf scorpions hoksht. Feich dich nett veyyich iahra vadda un vi si dich ohgukka, veil si en shteibahrich haus sinn.
Avvah ich acht dee sacha nett, un mei layva maynd nix zu miah. Fasell kann ich mei lawf un deensht fraylich faddich macha, un deah deensht ausfiahra es ich grikt habb fumm Hah Jesus; naymlich, es ich en zeiya sei soll zumm Effangaylium funn di gnawdi Gottes.
Vo di hohchen-preeshtah ksenna henn es da Petrus un da Johannes kshvetzt henn unni furcht dann voahra si fashtaund. Si henn gvist es si nett gland voahra im Ksetz un es si yusht kammeni leit voahra. Deich sell henn si fanumma es si bei Jesus gvest voahra.
No is di Shrift voah kumma vo sawkt, “Da Abraham hott Gott geglawbt, un's voah eem gevva fa gerecht gezayld sei,” un eah voah da freind funn Gott kaysa.
Feich dich nett veyyich di sacha es du leida musht. Gukk moll, da Deivel zayld samm funn eich eishtekka fa eich ausbroviahra, un fa zeyya dawk zayla diah dreebsawl havva. Avvah seind shtandhaftich biss an da doht, un ich gebb eich en krohn funn ayvich layva.