Vay zumm shlechta shohf-heedah, deah es di drubb shohf falost! Loss es shvatt sei oahm hakka, un aw sei rechts awk. Loss sei oahm gans fazeahra, un sei rechts awk gans blind gay.”
Selli es si kawfa, shlachta si un vadda nett kshtrohft. Selli es si fakawfa sawwa, ‘Glohbt is da Hah, ich binn reich!’ Un iahra heedah davvahra si nett.
No kumm ich nunnah un shvetz zu diah datt, un nemm fumm Geisht es uf diah is un du da Geisht uf si. Si zayla no diah helfa da lasht funn di leit drawwa, so es du's nett laynich drawwa brauchsht.
Es is vi en mensh es sei haymet falossa hott un is veit fatt ganga. Un sei shaff-leit henn sella sayna ditzu es di sacha gedu vadda. Yaydah ebbah hott sei eahvet katt. Un eah hott demm ksawt vass acht gevva hott uf di deah es eah soll vatsha.
Un si sinn naus ganga un henn ivvahrawlich gebreddicht, un da Hah hott mitt eena kshaft, un hott's Vatt greftich gmacht mitt di zaycha vo nohch kumma sinn. Amen.
Nau dee vo ausnannah gedrivva voahra deich's fafolyes es kumma is veyyich em Stephen, sinn so veit ganga es zu Phoenicia, un Cyprus, un Antioch. Avvah si henn's Vatt yusht gebreddicht zu di Yudda.
Vo si am da Hah deena voahra un am fashta, hott da Heilich Geisht ksawt, “Doond da Barnabas un da Saul raus shtella zu miah fa di eahvet es ich si groofa habb ditzu.”
So vatshet eich selvaht, un gevvet acht uf di drubb leit es da Heilich Geisht eich ivvah-saynah gmacht hott difunn. Heedet di gmay Gottes es Jesus gekawft hott mitt sei aykna bloot.
Un Gott hott samm in di gmay ksetzt, seahsht aposhtla, un's zvett brofayda, un's dritt teetshahs, noch sellem zaycha-shaffah, no anri mitt kshenkah fa hayla, mitt-helfah, ivvah-saynah, un selli mitt alli sadda shprohcha.
Avvah deich di gnawt funn Gott binn ich vass ich binn. Un sei gnawt uf miah voah nett fa nix. Fa ich habb haddah kshaft es si awl. Doch, es voah nett mich avvah di gnawt funn Gott mitt miah.
Ich habb's nohtvendich kfunna fa da Epaphroditus zu eich shikka. Eah is mei broodah, mitt-helfah un mitt-shtreidah, avvah eiyah aposhtel fa mei noht faseiya.
Da Epaphras, vo ayns funn eich is un en gnecht funn Jesus Christus, greest eich. Eah dutt eich immah eahnshtlich meinda in sei gebaydah, so es diah folshtendich un folkumma shtaynd in Gottes villa.
Diah meindet noch, leevi breedah, vi miah kshaft henn un uns geblohkt henn; miah henn dawk un nacht kshaft so es miah kenn blohk voahra zu ennichs funn eich, diveil es miah's Effangaylium funn Gott gebreddicht henn zu eich.
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.
Avvah Christus, es en Sohn, voah shtandhaftich ivvah sei haus. Dess haus sinn miah, vann miah fesht hayva zu di fadrauwa un frayt funn unsah hofning biss an's end.
“Zu em engel funn di gmay in Ephesus shreib: ‘Dess sawkt deah vo di sivva shtanna in sei rechtsi hand haybt, deah vo in di mitt funn di sivva goldicha lichtah-shtaends lawft: