Un da Hah hott en leeblichah kshmakk kshmakt, un hott ksawt zu sich selvaht, “Ich vill nee nimmi di eaht faflucha deich da mensh, even vann di gedanka fumm mensh sei hatz evil sinn funn yungem uf. Ich vill nee nimmi alles levendiches doht macha vi ich gedu habb.
Ich gebb ayvichlich dank zu diah fa vass du gedu hosht; ich du mei hofning in dei nohma, fa dei nohma is goot. Ich zayl dich preisa fannich dei saylichi leit.
Vekk uf, vekk uf, mach dich shteik, du oahm fumm Hah. Vekk uf, so vi in di alda dawwa, so vi in di layves-zeida funn lang zrikk. Voah's nett dich es Rahab fahakt hott, es es dracha-diah deich kshtocha hott?
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
Sellah es sei hallichah oahm mitt graft kshikt hott fa am Mosi sei rechtsi hand sei, sellah es di vassahra kshpalda hott fannich eena, fa sich en ayvichah nohma macha,
Nau doon ich, da Nebukadnezar, da Kaynich fumm himmel lohva, preisa un eahra, veil alles es eah dutt recht is un sei vayya sinn gerecht. Un eah kann ennich ebbah daymeedicha es lawft in hohchmoot.
Diveil es si gvist henn es Gott is, henn si eem di hallichkeit nett gevva es Gott, adda een gedankt, avvah iahra gedanka sinn leah un nix veaht vadda, un iahra unfashtendichi hatza sinn dunkel vadda.
Miah reisa di vanda runnah vo leit ufbauwa deich iahra eiyahres, un alli anri hohchi vanda es si hald funn vissa veyyich Gott. Miah nemma awl di gedanka fesht un macha si Christus heicha.
Hott ennichah gott selayva broviaht en folk aus en annah folk nemma fa sich selvaht, bei zaycha un vundahra du, bei greek un en mechtichah auskshtrektah oahm, un bei unbegreiflichi verka, so vi da Hah eiyah Gott gedu hott fannich eiyah aykni awwa in Egypta?
In en gleichlichah vayk, diah vo yingah sind, gevvet eich unnich selli vo eldah sinn. Glaydet eich mitt daymoot geyyich nannah, fa “Gott veaht sich geyyich di shtolsa, avvah gebt gnawt zu di daymeedicha.”