مکاشفه 10:4 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر4 آماده میشدم تا گفتهٔ رعدها را بنویسم که ناگاه صدایی از آسمان به من گفت: «دست نگه دار! سخن رعدها نباید آشکار شود. آنها را ننویس!» Faic an caibideilهزارۀ نو4 و هنگامی که آن هفت رعد سخن گفتند، آهنگِ نوشتن کردم؛ امّا شنیدم صدایی از آسمان گفت: «آنچه را آن هفت رعد گفتهاند، مَمْهور کن و منویس.» Faic an caibideilPersian Old Version4 و چون هفت رعد سخنگفتند، حاضر شدم که بنویسم. آنگاه آوازی از آسمان شنیدم که میگوید: «آنچه هفت رعد گفتند مهر کن و آنها را منویس.» Faic an caibideilمژده برای عصر جدید4 من آماده شدم كه آنچه را كه رعدهای هفتگانه میگفتند بنویسم، امّا صدایی را از آسمان شنیدم كه میگفت: «آنچه را كه رعدهای هفتگانه گفتند، در دل خود نگهدار و آن را ننویس.» Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳4 من آماده شدم که آنچه را که رعدهای هفتگانه میگفتند بنویسم، امّا صدایی را از آسمان شنیدم که میگفت: «آنچه را که رعدهای هفتگانه گفتند، در دل خود نگهدار و آن را ننویس.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان بندری4 وختی که اُ هفت تا اِستون گَپ شُزه، مَواستَه بنویسُم؛ ولی صدایی اَ آسَمُن مِشنُت که اَگِت: «اُنچه که ایی هفت تا اِستون شُگُفتِن، مُهرِ لاک بُکن و منویس.» Faic an caibideil |