اِرمیا 48:36 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁶ دلم برای موآب و قیرحارس به فغان آمده، چون تمام دارایی‌شان از میان رفته است.

هزارۀ نو

³⁶ از این رو دلم چون نِی به جهت موآب نالان است، و برای مردم قیرحارِس مانند نِی می‌نالد. زیرا ثروتی که به دست آوردند، تباه شده است.

Persian Old Version

³⁶ لهذا دل من به جهت موآب مثل نای صدامی کند و دل من به جهت مردان قیرحارس مثل نای صدا میکند، چونکه دولتی که تحصیل نمودند تلف شده است.

مژده برای عصر جدید

³⁶ «آری، من مثل کسی‌که با آهنگ نی، سوگنامه‌ای را می‌خواند قلباً برای موآب و مردم قیرحارص در ماتم هستم، چون هرچه داشته‌اند از بین رفته است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁶ «آری، من مثل کسی‌ که با آهنگ نی، سوگ‌نامه‌ای را می‌خواند، قلباً برای موآب و مردم قیرحارِس در ماتم هستم، چون هرچه داشته‌اند از بین رفته است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁶ بنابراین دل من به جهت موآب، مثل نی صدا می کند و دل من به جهت مردان قیرحارِس مثل نی صدا می‌کند، چونکه ثروتی که کسب نمودند، تلف شده است.

اِرمیا 48:36 Iomraidhean Croise

۲پادشاهان 3:25

آنها شهرها را خراب کردند و مزارع حاصلخیز را با سنگها پر ساخته آنها را ویران نمودند، چشمه‌های آب را مسدود کردند و درختان میوه را بریدند. سرانجام فقط پایتخت آنان، قیرحارست باقی ماند که آن را هم فلاخن‌اندازان محاصره کرده، به تصرف درآوردند.

امثال 11:4

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

امثال 13:22

شخص نیک حتی برای نوه‌هایش میراث باقی می‌گذارد، اما ثروتی که گناهکاران اندوخته‌اند به درستکاران می‌رسد.

امثال 18:11

اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

اِشعیا 15:5

دلم برای موآب نالان است. مردم موآب به صوغر و عجلت شلشیا فرار می‌کنند؛ با گریه از گردنهٔ لوحیت بالا می‌روند؛ صدای نالهٔ ایشان در طول راه حورونایم به گوش می‌رسد.

اِشعیا 15:7

مردم اندوختهٔ خود را برمی‌دارند تا از راه درهٔ بیدها فرار کنند.

اِشعیا 16:11

دل من مانند بربط برای موآب می‌نالد و برای قیرحارس آه می‌کشد.

اِشعیا 63:15

ای خداوند از آسمان به ما نگاه کن و از جایگاه باشکوه و مقدّست به ما نظر انداز. کجاست آن محبتی که در حق ما نشان می‌دادی؟ کجاست قدرت و رحمت و دلسوزی تو؟

اِرمیا 17:11

شخصی که ثروتش را از راه نادرست به دست می‌آورد، همانند پرنده‌ای است که لانهٔ خود را از جوجه‌های دیگران پر می‌سازد. همان‌گونه که این جوجه‌ها خیلی زود او را واگذاشته می‌روند، او نیز به‌زودی ثروتش را از دست خواهد داد و سرانجام چوب حماقتش را خواهد خورد.

اِرمیا 4:19

دردی طاقت‌فرسا وجودم را فرا گرفته و دلم بی‌تاب شده است! دیگر نمی‌توانم ساکت و آرام بمانم، چون صدای شیپور دشمن و فریاد جنگ در گوشم طنین افکنده است.

اِرمیا 48:31

از این رو برای موآب گریانم و برای اهالی قیرحارس دلم می‌سوزد.