اِرمیا 2:2 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر2 «برو و به اهالی اورشلیم بگو که خداوند چنین میفرماید: گذشتهها را به یاد میآورم، زمانی را که تازه عروس بودی! در آن روزها چقدر مشتاق بودی که مورد پسند من باشی! چقدر مرا دوست میداشتی! حتی در بیابانهای خشک و سوزان نیز همراهم میآمدی. Faic an caibideilهزارۀ نو2 «برو و در گوش اورشلیم ندا کن که خداوند چنین میگوید: محبت ایام جوانی و عشق دوران نامزدیت را به یاد میآورم، آنگاه که در بیابان و در زمین بایِر از پی من میآمدی. Faic an caibideilPersian Old Version2 «برو و به گوش اورشلیم ندا کرده، بگوخداوند چنین میگوید: غیرت جوانی تو ومحبت نامزد شدن تو را حینی که از عقب من دربیابان و در زمین لم یزرع میخرامیدی برایت بهخاطر میآورم. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید2 این پیام را به تمام مردم اورشلیم اعلام کنم: «به یاد دارم که چقدر در جوانیات با وفا بودی، چقدر در ابتدای ازدواجمان مرا دوست داشتی، به دنبال من حتّی از کویرها و زمینهای بایر میگذشتی. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳2 این پیام را به تمام مردم اورشلیم اعلام کنم: «به یاد دارم که چقدر در جوانیات باوفا بودی، چقدر در ابتدای ازدواجمان مرا دوست داشتی؛ بهدنبال من حتّی از کویرها و زمینهای بایر گذشتی. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده2 «برو و به گوش اورشلیم ندا کرده، بگو، خداوند چنین میگوید: غیرت دوران جوانیات را عشق دوران نامزدیات را، حینی که از پی من در بیابان و در زمین بایر میآمدی، به خاطر میآورم. Faic an caibideil |