اِشعیا 47:7 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر7 تو گمان کردی همیشه ملکه خواهی بود؛ و هرگز به عاقبت کار خود نیندیشیدی. Faic an caibideilهزارۀ نو7 و گفتی: ”تا به ابد ملکه خواهم بود.“ تا بدانجا که در اینها تأمل نکردی، و به عاقبت کار نیندیشیدی. Faic an caibideilPersian Old Version7 و گفتی تا به ابد ملکه خواهم بود. و این چیزها رادر دل خود جا ندادی و عاقبت آنها را به یادنیاوردی. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید7 فکر میکردی که تو همیشه ملکه خواهی بود، به این چیزها توجهی نکردی و به عاقبت کار نیندیشیدی. Faic an caibideilمژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳7 فکر میکردی که تو تا ابد ملکه خواهی بود؛ به این چیزها توجّهی نکردی و به عاقبت کار نیندیشیدی. Faic an caibideilکتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده7 و گفتی: ”تا به ابد ملکه خواهم بود.“ و این چیزها را در دل خود جا ندادی و به عاقبت آنها فکر نکردی. Faic an caibideil |
«ای پسر انسان، به حاکم صور بگو که خداوند یهوه میفرماید: تو به قدری مغرور شدهای که فکر میکنی خدا هستی و در قلمرو خود که جزیرهای است در وسط دریا، مانند یک خدا بر تخت نشستهای! هر چند به خود میبالی که مثل خدا هستی، ولی بدان که انسانی بیش نیستی. تو میگویی از دانیال داناتری و هیچ رازی از تو مخفی نیست.