اِشعیا 13:1 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ این است پیامی که اشعیا پسر آموص دربارهٔ بابِل از خدا دریافت کرد:

هزارۀ نو

¹ وحی‌‌ دربارۀ بابِل که اِشعیا پسر آموص دید:

Persian Old Version

¹ وحی درباره بابل که اشعیا ابن آموص آن را دید.

مژده برای عصر جدید

¹ این پیامی است که اشعیا پسر آموص، دربارهٔ بابل از خدا دریافت کرد:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ این وحی‌ای است دربارهٔ بابِل که به اِشعیا پسر آموص رسید:

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ وحی درباره بابل که اِشعیا پسر آموص آن را دید:

اِشعیا 13:1 Iomraidhean Croise

۲پادشاهان 9:25

ییهو به سردار خود، بِدقَر گفت: «جنازهٔ او را بردار و به داخل مزرعهٔ نابوت بینداز، زیرا یکبار که من و تو سوار بر ارابه، پشت سر پدرش اَخاب بودیم، خداوند این پیغام را به او داد: ”من در اینجا در مزرعهٔ نابوت تو را به سزای عملت خواهم رساند، زیرا نابوت و پسرانش را کشتی و من شاهد بودم.“ پس حال همان‌طور که خداوند فرموده است، او را در مزرعهٔ نابوت بینداز.»

اِشعیا 1:1

این کتاب شامل رؤیاهایی است که اشعیا پسر آموص دربارهٔ یهودا و پایتخت آن اورشلیم دید. او این رؤیاها را در دوران سلطنت عُزیا، یوتام، آحاز و حِزِقیا، پادشاهان سرزمین یهودا دید.

اِشعیا 13:19

به این ترتیب، خدا بابِل را که جلال ممالک و زینت فخر کلدانیان است مانند سدوم و عموره با خاک یکسان خواهد کرد.

اِشعیا 14:28

در سالی که آحاز پادشاه درگذشت، این پیغام از سوی خدا نازل شد:

اِشعیا 15:1

این است پیغام خدا برای سرزمین موآب: شهرهای عار و قیرِ موآب در یک شب ویران می‌شوند.

اِشعیا 17:1

این است پیغام خدا دربارهٔ دمشق: «دمشق از بین خواهد رفت و تبدیل به ویرانه خواهد شد.

اِشعیا 19:1

پیامی برای مصر: خداوند بر ابری تندرو سوار شده و به جنگ مصر می‌آید. بتهای مصر در برابر او می‌لرزند و دلهای مصری‌ها از ترس ضعف می‌کنند.

اِشعیا 20:2

سه سال پیش از این رویداد، خداوند به اشعیا پسر آموص فرموده بود که لباس و کفش خود را از تن در بیاورد و عریان و پا برهنه راه برود، و اشعیا چنین کرد.

اِشعیا 21:13

این پیام برای عربستان است: ای مردم ددان که در بیابانهای عربستان اردو می‌زنید،

اِشعیا 22:1

این پیغام دربارۀ اورشلیم، وادی رویا است: چه شده است؟ چرا مردم شهر به پشت بامها می‌دوند؟

اِشعیا 22:25

وقتی چنین شود آن میخی که محکم به دیوار کوبیده شده است، شل شده، خواهد افتاد و باری که بر آن است متلاشی خواهد شد.» این را خداوند لشکرهای آسمان فرموده است.

اِشعیا 43:14

خدای مقدّس که خداوند و نجا‌ت‌دهندۀ اسرائیل است می‌فرماید: «ای اسرائیل، برای نجات شما، سپاهی به بابِل می‌فرستم تا بابِلی‌ها را اسیر کرده، آنان را در کشتی‌هایی بریزند که به آنها فخر می‌کردند و از وطنشان دور کنند.

اِرمیا 24:1

پس از آنکه نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، یهویاکین (پسر یهویاقیم) پادشاه یهودا را همراه با بزرگان یهودا و صنعتگران و آهنگران به بابِل به اسارت برد، خداوند در رؤیا، دو سبد انجیر به من نشان داد که در مقابل خانهٔ خداوند در اورشلیم قرار داشتند.

اِرمیا 28:8

انبیای گذشته که پیش از من و تو بوده‌اند، اکثراً بر ضد قومهای دیگر پیشگویی می‌کردند و همیشه از جنگ و قحطی، بلا و مرض خبر می‌دادند.

اِرمیا 50:1

این است سخنانی که خداوند علیه سرزمین بابِل و مردم آن به ارمیای نبی فرمود:

اِرمیا 51:51

«شما می‌گویید: ”ما رسوا شده‌ایم، چون بابِلی‌های بیگانه، خانهٔ خداوند را بی‌حرمت ساخته‌اند.“

حزقیال 12:10

به ایشان بگو که این پیغامی است از جانب خداوند یهوه به پادشاه و تمام قوم اسرائیل که در اورشلیم هستند.

دانیال 5:28

فرسین یعنی ”تقسیم شده“. مملکت تو تقسیم می‌شود و به مادها و پارس‌ها داده خواهد شد.»

دانیال 5:6

و از ترس رنگش پرید و چنان وحشتزده شد که زانوهایش به هم می‌خورد و نمی‌توانست روی پاهایش بایستد.

ناحوم 1:1

خداوند این رؤیا را که دربارهٔ نینوا است به ناحوم القوشی نشان داد:

حَبَقوق 1:1

این است پیغامی که خداوند در رؤیا به حبقوق نبی نشان داد.

زَکریا 12:1

این است پیام خداوند برای اسرائیل. خداوند که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درونش قرار داد، چنین می‌گوید:

زَکریا 9:1

خداوند مجازات قومها را اعلام نموده است، چون او نه فقط قوم اسرائیل را زیر نظر دارد، بلکه مراقب همهٔ قومهای جهان نیز می‌باشد. او حدراخ، دمشق و حمات را که در نزدیکی دمشق است مجازات خواهد کرد. حتی صور و صیدون هم با وجود مهارتشان از مجازات او در امان نخواهند ماند.

مَلاکی 1:1

این است پیام خداوند که به‌وسیلۀ ملاکی نبی به اسرائیل داده شد.

مَتّی 1:11

یوشیا پدر یکنیا و برادران او بود که در زمان تبعید بنی‌اسرائیل به بابِل، به دنیا آمدند.

مکاشفه 14:8

سپس فرشتهٔ دیگری را دیدم که به دنبال او آمد و گفت: «بابِل سقوط کرد، آن شهر بزرگ ویران شد، زیرا تمام قومهای دنیا را فاسد می‌کرد و آنها را وا می‌داشت تا از شراب فساد و هرزگی او مست شوند.»