۲سموئیل 19:4 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ پادشاه صورت خود را با دستهایش پوشانده بود و به تلخی می‌گریست و می‌گفت: «ای پسرم ابشالوم، ای پسرم ابشالوم، ای پسرم!»

هزارۀ نو

⁴ پادشاه روی خود را پوشانید و به آواز بلند فریاد زد: «ای پسرم اَبشالوم! ای اَبشالوم! ای پسرم! ای پسرم!»

Persian Old Version

⁴ و پادشاه روی خود را پوشانید و پادشاه به آوازبلند صدا زد کهای پسرم ابشالوم! ای ابشالوم! پسرم! ای پسر من!

مژده برای عصر جدید

⁴ پادشاه روی خود را پوشاند و با صدای بلند گریه کرد و گفت: «آه ای پسرم، ابشالوم! وای پسرم، ابشالوم!»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ پادشاه روی خود را پوشاند و با صدای بلند گریه کرد و گفت: «آه ای پسرم، اَبشالوم! وای پسرم، اَبشالوم!»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و پادشاه روی خود را پوشانيد و پادشاه به صدای بلند صدا زد: ‌«ای پسرم اَبشالوم! ای اَبشالوم! پسرم! پسرم!

۲سموئیل 19:4 Iomraidhean Croise

۲سموئیل 14:1

وقتی یوآب فهمید که پادشاه چقدر مشتاق دیدار ابشالوم است،

۲سموئیل 15:30

داوود گریه‌کنان از کوه زیتون بالا رفت. او با سر پوشیده و پای برهنه راه می‌رفت. مردمی هم که همراهش بودند سرهای خود را پوشانده، گریه می‌کردند.

۲سموئیل 18:33

غم وجود پادشاه را فرا گرفت. او در حالی که به اتاق خود که بالای دروازه قرار داشت می‌رفت، با صدای بلند گریه می‌کرد و می‌گفت: «ای پسرم ابشالوم، ای پسرم ابشالوم! کاش من به جای تو می‌مردم! ای ابشالوم، پسرم، پسرم!»

۲سموئیل 19:3

سربازان مثل نیروی شکست خورده بی‌سر و صدا و با سرهای افکنده وارد شهر شدند.

۲سموئیل 19:5

یوآب به خانهٔ پادشاه رفت و به او گفت: «ما امروز جان تو و زندگی پسران و دختران، زنان و کنیزانت را نجات دادیم؛ ولی تو با این رفتار خود ما را تحقیر کردی.