Turus orang karja itu bilang dalam hati bagini, ‘Ado, kita pe tuang pecat pa kita. Skarang kita mo biking apa? Mo bapacol, kita tara poha. Mo baminta-minta di orang, kita malu.
Turus, orang karja itu pangge satu-satu pa orang-orang yang bautang pa dia pe tuang. Pa orang yang pertama dia bilang bagini, ‘Barapa ngana pe utang pa kita pe tuang?’
Jadi ini yang Kita mo bilang pa ngoni: pake ngoni pe harta dunia untuk tolong orang supaya bole dapa banya tamang. Jadi kalu ngoni pe harta so abis, ngoni nanti mo dapa tarima di ngoni pe tampa tinggal di sorga.
Kalu ngoni pe pande cuma itu, itu bukang pande yang dari Tuhan, tapi dari dunia ini, dari manusia pe keinginan yang tara bae deng dari setang-setang pe mau.