शधाणूं 20:31 - बाघली सराज़ी नऊंअ बधान31 चतैन रहै और एसा गल्ला डाहै आद कि मंऐं आसा चिई साला तैणीं राची धैल़ी लेरा लाई-लाई करै एकी-एकी लै चतैनगी दैनी दी। Faic an caibideilकुल्वी31 ऐबै ज़ागदै रौहा होर याद केरा कि मैं रोई-रोइया त्रा बौर्षा तैंईंयैं तुसाबै हर एक गैला न च़िताऊणी देणा नी छ़ौड़ू, Faic an caibideilईनर सराजी मे नया नियम31 तेबा जागदे रहा, होर याद करा कि मांई चीअ साला तणी राच धयाडी आर्शु बहाई-बहाई करे एक-एक समझाऊणे नांई छाडी। Faic an caibideil |
विश्वासा दी ज़ुंण थारै सैणैं आसा तिन्नें शूणां ज़िहअ तिंयां बोला, और रहा बी तिन्नें डरा हेठै, किल्हैकि तिंयां आसा थारी हेर-सभाल़ करदै लागै दै कि तम्हैं कबाता नां पेठे। तिन्नां लागा आपणैं कामों साब-कताब परमेशरा का दैणअ, कि तिंयां एऊ कामां खुशी-खुशी करे नां कि दुखी हई करै। नांईं ता तम्हां निं किछ़ै फाईदअ हणअ। (1 थिस्सलुनी 5:12-13; शधाणूं 20:28)
तिन्नैं भूतै किऐ तिंयां राज़ करनै आल़ै तिन्नें फौज़ा संघी तैहा ज़ैगा कठा ज़ेता लै इब्रानी बोली दी अरमगीदोन बोला। तैही बोला प्रभू ईशू इहअ “भाल़, मुंह एछणअ च़ोरा ज़िहै, परमेशर हआ तेऊ मणछा लै खुश ज़ुंण तेभै बिऊंतअ होए और आपणैं झिकल़ै बान्हीं होए डाहै दै, ताकि तिंयां नांगै नां होए और ज़ै तिंयां बागै खास्सै लोगा मांझ़ै बी डेओए तेभै तिंयां किछ़ू गल्ला दी शर्मिंदै नां होए।”