वे ईं नवें गीत गाऊं लाग़ले, “तु ये किताबे नु गेहणे, ते ऐचीया मोहरा खोलणे चे लायक छी, कांकि तु बलि हुती कर, आपणे लुहींया लारे हर हेक कोल्ल ते भाषा ते लौक ते जाति महु नरीकारा वास्ते लौका नु मोल गेहले।
जब मैमणे ने तीजी मौहर खोड़ली, तां मैं तीजे जीते जीया नु ईं केहते सुणले “आ।” मैं नजर करली ते ङेखले, हेक काला घोड़ा छै ते ओचे सवारा चे हाथा मां हेक तरकड़ी छै।
जब मैमणे ने पाँचवी मौहर खोड़ली, तां मैं वेदी चे तले वांची आत्मा नु ङेखले, जको नरीकारा चे वचना ची वजह ते, वे ग़वाही ची वजह कनु जको वाणे ङिली हुती, मारती नाखले गेलते।