प्रकाशितवाक्य 6:16 - ओङ राजपूत

¹⁶ ते पहाड़ा ते चट्टाना नु किहुं लाग़ले, “अम्चे उपर ढेती पड़ा ते अम्हानु ओचे मुँहा कनु जको सिंहासना उपर ब़ेहला ला, ते मैमणे चे गुस्से कनु लुकाती गे।

प्रकाशितवाक्य 6:16 Iomraidhean Croise

मत्ती 26:64

ईशु ने ओनु केहले, “तु आप ही केहती ङिले, बल्कि मैं तम्हानु ईं वी किहे पला कि हमा कनु तम्ही मैं इन्साना चे पूता नु, सर्वशक्‍तिमान चे सज़्ज़े पासु ब़ेहले, ते आसमाना चे बदला उपर आते ङेखा।”

मरकुस 3:5

ईशु ने वांचे मना ची कठोरता कनु उदास हुती कर, वानु क्रोध लारे चारो-तरफ ङेखले, ते ओ बन्दे नु केहले, “आपणा हाथ आग़ु बढ़ा।” ओणे बढ़ाला, ते ओचा हाथ ठीक हुती गेला।

लूका 23:30

ओ बेले वे पहाड़ा नु किहुं लाग़े, ‘अम्चे उपर ढिया,’ ते पहाड़ा नु किहे, ‘अम्हानु ढकती गिहा।’

प्रकाशितवाक्य 10:6

ते जको युग-युग जीता छै, ते जेह्णे स्वर्ग़ा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, ते धरती नु ते जको कोच्छ विचे उपर छै, ते समुन्दरा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, याहनु सृजले ओ नरीकारा ची कसम खाती कर स्वर्ग़दूता ने केहले, “हमा तां नेरी देर नी हुवी।

प्रकाशितवाक्य 19:15

ते जाति-जाति नु मारणे चे वास्ते ओचे मुँहा कनु हेक तेज धार ची तलवार निकले पलती ली, ते ओ लोहे चा राज़ङण्ड चती कर वांचे उपर राज़ करी, ते ओ सर्वशक्‍तिमान नरीकारा चे खतरनाक गुस्से ची जलजलाहट चे मदिरा चे कुण्डे मां अंगूरा चे रसा नु निचोड़ी।

प्रकाशितवाक्य 20:11

बल्ति मैं हेक बङा चिट्टा सिंहासन ते ओचे उपर जको ब़ेहला हुता ङेखले, जाये सामणे कनु धरती ते आसमान नासती गेले, पर वांचा किठी पता तक कोनी लाग़ला।

प्रकाशितवाक्य 4:2

तुरन्त मैं पवित्र आत्मा मां आती गेला, ते का ङेखे पला कि हेक सिंहासन स्वर्ग़ा मां पला ते ओ सिंहासना उपर कुई ब़ेहले ले।

प्रकाशितवाक्य 4:5

ओ सिंहासन महु बिजलीया ते गाज निकले ते सिंहासन चे सामणे जाखते चे सात ङीवे ब़ली पले। ये नरीकारा चीया सात आत्मा छी।

प्रकाशितवाक्य 4:9

जिसे बेले वे जींये ओनु जको सिंहासना उपर ब़ेहला, ते जको युग-युग जीता छै, महिमा ते आदर ते धन्यवाद करे,

प्रकाशितवाक्य 5:1

जको सिंहासना उपर ब़ेहला हुता, मैं ओचे सज़्ज़े हाथा मां हेक किताब ङेखली जको भीतर ते ब़ाहर लिखली आली हुती ते वा सात मोहरा लाती कर बन्द करली गेली हुती।

प्रकाशितवाक्य 6:10

वाणे बङी अवाजी लारे साङ मारती कर केहले, हे मालिक, “हे पवित्र, ते सच्‍चा प्रभु, तु कब तक न्यां नी करे ते धरती चे रेहणे आला कनु अम्चे लुहींया चा बदला कब तक नी गिहे?”

प्रकाशितवाक्य 9:6

वां ङिहां मां बन्दी मौत नु सोधे, ते नी लाभी, ते मरणे वास्ते तरसे ते मौत वाकनु दूर द्रोड़ी।