11 वांचे महु हर-हेक नु चिट्टी ओढ़णी ङिली गेली, ते वानु केहले गेले कि, “नेरा थोड़ी देर तक आराम करा, जब तक कि तम्चे लारे चे दास ते भऊ जको तम्चे आलीकर मरीजणे आले छी, वांची वी गिणती पुरी ना हुती गिहो।”
पर मैं आपणे प्राणा नु कहीं वी ना समझी कि आपणे प्राणा नु प्यारे जाणे, बल्ति ईं कि मैं आपणी दोड़ नु, ते वे सेवा नु पुरी करे, जको मैं नरीकारा चे अनुग्रह चे सुसमाचार ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते प्रभु ईशु ने जको मनु ङिली।
तम्ही नरीकारा ची वां पलेठी आला ची कलीसिया चे गोढु आती गेले, जाये नां स्वर्ग़ा मां लिखले गेले छै। तम्ही नरीकारा चे गोढु आती गेले जको सब चा न्यांयी छै, ते वां धर्मीया ची आत्मा चे गोढु आती गेले जको सेद्ध बणले हुते।
ते जको युग-युग जीता छै, ते जेह्णे स्वर्ग़ा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, ते धरती नु ते जको कोच्छ विचे उपर छै, ते समुन्दरा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, याहनु सृजले ओ नरीकारा ची कसम खाती कर स्वर्ग़दूता ने केहले, “हमा तां नेरी देर नी हुवी।
ते ओनु ओ ङरावणे ढौरा ची मूर्ति मां प्राण नाखणे चा अधिकार ङिला गेला, कि ढौरा ची मूर्ति ब़ोलु लाग़ो, ते जितनी बन्दी ओ ढौरा ची पूजा नी करे, वानु मारती नाखा।
ऐचे बाद मैं नजर करली, ते ङेखा, हर हेक जाति, ते कोल्ल, ते लौक ते भाषा महु हेक इसड़ी बङी भीड़, जानु कुई गेण ना सग़ते। चिट्टी ओढ़णी घाली आले ते आपणे हाथा मां खज्जी चा लड़ीया चले हुले सिंहासना चे सामणे ते मैमणे चे सामणे भिली।