7 “फिलदिलफिया ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जको पवित्र ते सच्चा छै, ते जको राजे दाऊद ची कुंजी राखे, जाये खोड़ले आले नु कुई बन्द ना कर सग़ी ते बन्द करले आले नु कुई खोल ना सग़ी, ओ ईं किहे पला कि,
तां हा वी अम्ही जाणु कि, नरीकारा चा पूत आती गेला ते ओणे अम्हानु हा समझ ङिली, कि अम्ही ओ सच्च नु पिछाणु, ते अम्ही ओचे मां जको सच्चाई छै, यानिकि ओचे पूत ईशु मसीह चे लारे रिहुं, सच्चा नरीकार ते अनन्त जीवन हाओ छै।
“जको कोच्छ तु ङेखी पला ओनु किताबे मां लिखती कर साता कलीसिया चे नांवे भेज़ती ङे यानि इफिसुस ते स्मुरना ते पिरगमुन ते थुआतीरा ते सरदीस ते फिलदिलफिया ते लौदीकिया नु।”
ते ईशु मसीह चे तरफु जको भरोसेमन्द ग़वाही ते मरले आला महु जीता हुवणे आला महु पलेठी चा ते धरती चे राजा चा हाकिम छै तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति मिलती रिहो। ओ अम्चे लारे प्रेम राखे ते ओणे आपणे लुहींया लारे अम्हानु पापा कनु छुड़ाले छै।
वे नरीकारा चे दास मूसा चे गीत ते मैमणे चे गीत गावी भिलते, ते किही भिलते कि “हे सर्वशक्तिमान प्रभु नरीकार, दुधी कामे बङी छी, ते अचम्भे ची छी, ओ युग-युग चा राजा, दुधी चाल सच्ची ते ठीक छै।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा नु खुड़ले आले ङेखले, ते ङेखे कि हेक चिट्टा घोड़ा छै, ते ओचे उपर हेक सवार छै, जको विश्वास चे लायक, ते सच्च किहवावे, ते ओ धर्म चे लारे फैंसला ते योद्ध करे।
कांकि ओचे फैंसले सच्चे ते ठीक छी, ऐवास्ते कि ओणे वे बङी वेश्या नु जको आपणे व्यभिचार लारे धरती नु गन्दे करती, फैंसला करला, ते विचे कनु आपणे दासा चे लुहींया चा बदला गेहला।”
“इफिसुस ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जको सात तारे आपणे सज़्ज़े हाथा मां गेहली फिरे ते सोने चे सात ङीवा चे जाला चे आधे मां फिरता रिहे, ओ ईं किहे पला कि,
ते जको सिंहासन उपर ब़ेहला हुता, ओणे केहले, “ङेखा, मैं सारे कोच्छ नवें करती ङिये पला।” बल्ति ओणे केहले कि ऐनू लिखती गे कि, “कांकि हा वचन विश्वास चे लायक ते सच्च छै।”
चऊं जींया चे छाऔ-छाऔ खांपे छी, ते चारो-तरफ ते भीतर आँख ही आँख छी, ते वे रात-ङिओ बिना आराम करले ईं केहते रिही, “पवित्र, पवित्र, पवित्र प्रभु नरीकार सर्वशक्तिमान, जको हुता ते जको छै ते जको आणे आला छै।”
वे ईं नवें गीत गाऊं लाग़ले, “तु ये किताबे नु गेहणे, ते ऐचीया मोहरा खोलणे चे लायक छी, कांकि तु बलि हुती कर, आपणे लुहींया लारे हर हेक कोल्ल ते भाषा ते लौक ते जाति महु नरीकारा वास्ते लौका नु मोल गेहले।
वाणे बङी अवाजी लारे साङ मारती कर केहले, हे मालिक, “हे पवित्र, ते सच्चा प्रभु, तु कब तक न्यां नी करे ते धरती चे रेहणे आला कनु अम्चे लुहींया चा बदला कब तक नी गिहे?”