ते समय नु पिछाणती कर इसड़े ही करा, ऐवास्ते कि हमा तम्चे वास्ते नीङे कनु सुज़ाक हुवणे ची घड़ी आती पुज़ली, कांकि जिसे बेले अम्ही विश्वास करला हुता, ओ समय चे हिसाबा लारे अम्चा उद्धार गोढु छै।
“जको कोच्छ तु ङेखी पला ओनु किताबे मां लिखती कर साता कलीसिया चे नांवे भेज़ती ङे यानि इफिसुस ते स्मुरना ते पिरगमुन ते थुआतीरा ते सरदीस ते फिलदिलफिया ते लौदीकिया नु।”
जिसे बेले सात गरजणे चीया अवाजी सुणाई ङिती चुकलीया, तां मैं लिखणे उपर हुता, पर मैं स्वर्ग़ा महु हा अवाज सुणली जको बाता गरजणे चे वां, “सात अवाजी लारे सुणलीया वानु गुप्त राख ते ना लेख।”
“मैं, खौद्द ईशु, दुधे ते कलीसिया चे वास्ते, यां बाता ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते, मैं आपणा स्वर्ग़दूत भेज़े पला। मैं दाऊद चे परिवारा चा वंश छै। ते सवेले चा चमकणे आला तारा छै।”
ते ओणे मनु केहले, “ङेख, तु इसड़े ना कर। कांकि मैं दुधा ते दुधे भावां चा ते भविष्यवक्ता चा ते ये किताबे चा बाता नु मनणे आला लारे चा दास छै। नरीकारा नु ही ङण्डवत कर।”