कांकि प्रभु आप ही स्वर्ग़ा कनु उतरी ते ओ बेले ललकार, ते प्रधान दूता चा साङ सुणीजी, ते नरीकारा ची तुरही फूकली जई, ते जको मसीह मां विश्वास करने आले मरले, वे पेहले जीते हुती जाये।
ते साढे तीन ङिहां चे बाद नरीकारा ची ओर कनु जीवन ची आत्मा वांचे मां घिरती गेली, ते वे आपणे पग़्ग़ा चे दमा उपर भिले रेहती गेले, ते वानु जको ङेखी भिलते ले वे ब़ोहत घणे ङरती गेले।
ते जिसे बेले सातवें स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली, ते स्वर्ग़ा महु इसड़ी तेज अवाज आऊं लाग़ली कि, “हमा जग़त चा राज़ हमा अम्चे प्रभु चा छै, ते ओचे मसीह चा हुती गेला, ते हमेशा तक यानिकि युगानयुग तक राज़ करी।”