ते कङी इसड़े ना हो कि जिसे बेले मैं पुठा आवे, माया नरीकार माई बेइज्जती करो ते मनु घणा वास्ते बल्ति कनु ङोख चवणा पड़ो, जेह्णे पेहले पाप करला हुता, ते वे गन्दी कामे, ते व्यभिचार, ते लोचपण कनु, जको वाणे करले मन कोनी फिराले।
कांकि ओचे व्यभिचार ची भयानक मदिरा ची वजह सारीया जातिया ढेती गेलीया, ते धरती चे राजा ने विचे लारे व्यभिचार करला, ते धरती चे व्यपारी ओचे सोख-विलास चे बढ़ती ची वजह धनवान हुले।”
ऐवास्ते चैता कर कि तु किठु ढेला आला छी, ते मन फिरा ते पेहले जिसड़े काम कर। अगर तु मन नी फिरावे, तां मैं दुधे गोढु आती कर दुधे जाला नु ओची जग़हा कनु हटाती नाखी।