जिसे बेले ओ यां बाता ची सोच मां हुता तां प्रभु चा स्वर्ग़दूत ओनु खाबा मां ङिसला ते केहले, “हे यूसुफ! दाऊद ची ऊलाद्ध, तु आपणी घरा आली मरियम नु आपणे इठे आणने कनु ना ङर, कांकि जको विचे ढिड्डा मां छै, ऊं पवित्र आत्मा ची ओर कनु छै।
ते तम्ही वां बन्दा आलीकर बणा, जको आपणे मालिक ची बाट ङेखते पले हो कि ओ बीहा महु के बेले पुठा आवी के जिसे बेले ओ आती कर दरवाजे खड़काओ, तां तुरन्त ओचे वास्ते खोलती ङियो।
कांकि मैं तम्चे बारे मां नरीकारा आलीकर धोन्न लाली रिहे, ऐवास्ते कि मैं हेके ही मर्दा लारे तम्ची बात पक्की करती ङिली यानिकि मसीह लारे, तम्हानु पवित्र कुंवारी चे समान मसीह नु सोंपती ङिये।
कांकि सच्चे खतने आले तां अम्ही ही छिऊं जको नरीकारा ची आत्मा ची अगुवाई लारे उपासना करु, ते मसीह ईशु उपर गर्व करु, ते शरीरा चे खतने जिसड़ी बाता पर भरोसा ना राखु।
बल्ति ओही बेले हेक बङा भूकम्प आला, ते शहरा चा ङसवां हेंस्सा ढेती पला, ते ओ भूकम्प लारे सात हजार बन्दी मरती गेली, ते जको बाकि बन्दी बचली वे ङरती गेली, ते स्वर्ग़ा चे नरीकारा ची महिमा करली।
बल्ति मैं पवित्र शहर नवें यरुशलेम नु स्वर्ग़ा कनु ते नरीकारा चे गोढु कनु तले उतरते ङेखले, ते ओ शहर वे बीन्दणी आलीकर हुता, जको आपणे मुणसा चे वास्ते सिंगार करली आली बीन्दणी हो।
बल्ति जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु सात आखरी आफता चे लारे भरीले आले सात मुंगर हुते, वांचे महु हेक स्वर्ग़दूत माये गोढु आला, ते माये लारे बाता करु लाग़ला ते मनु केहले, “इठे आ। मैं तनु बीन्दणी यानिकि मैमणे ची घराआली ङिखाणी।”