10 ते वे सात राजे वी छी, पाँच चा खातमा हुती चुकला, ते हेक हालि छै, ते हेक हालि तक आला कोनी, ते जिसे बेले आवी, ते कोच्छ समय तक ओचे रेहणे जरुरी छै।
बल्ति मनु ईं केहले गेले, “तनु ब़ोहत सारे लौका, ते जातिया ते भाषा, ते राजा चे बारे मां बल्ति भविष्यवाणी करनी पड़ी।”
ते हा ओ पेहले ङरावणे ढौरा चा सारा अधिकार कामा मां गेहता। ओणे धरती ते धरती उपर सारे रेहणे आला कनु ओ पेहले ङरावणे ढौरा ची उपासना करवाली हुती जाया खतरनाक जखम ठीक हुती चुकला हुता।
ते मैं ओचीया ठोङीया महु हेक उपर इसड़ा खतरनाक जखम ङेखला, पर ओ जखम कोनी हुता। बल्ति ओ खतरनाक जखम भरीती चुकला हुता, ते सारी धरती ची बन्दी ओ ङरावणे ढौरा चे भांसु-भांसु अचम्भा करते हुले टुरले।
ऊं ङरावणे ढौर जको पेहले कङी जीते हुते, पर हमा जीते कोनी, खौद्द ही आठवां राजा छै ते वा साता महु पैदा हुले, ते ओचा वी नाश हुवणे आला छै।
वे ङस सींगे जको तु ङेखली, ङरावणे ढौर वे वेश्या कनु बैर राखी, ते विनु लाचार ते ऊघाड़ी करती नाखी, ते विचा मांस खाती जई, ते विनु जाखते मां ब़ालती नाखी।