“उठे रोवणे ते ङांत पीसणे हुवी, जिसे बेले तम्ही अब्राहम ते इसहाक ते याकूब ते सारे भविष्यवक्ता नु नरीकारा चे राज़ मां ब़ेहले, ते आपणे आप नु ब़ाहर निकाड़ले हुले ङेखा।
ते धरती चे रेहणे आले लौक, वांचे मरणे लारे खुशी मनावे ते खौश निहाल हुती जाये, ते हेके ङुजे सनु भेंट भेज़े, कांकि जा ङोन भविष्यवक्ता ने धरती उपर रेहणे आला लौका उपर मुसीबत आणली हुती।
कांकि नरीकार वांचे मना मां हा नाखी, कि वे ओचे मकसद नु पूरा करो, ते जब-तक नरीकारा चे वचन पुरे ना हुती जई, तब तक हेक मन हुती कर आपणा-आपणा राज़ ओ ङरावणे ढौरा नु ङियो जती।
ओणे ऊंची अवाजी लारे साङ मारती कर केहले, “ढेती गेला, बङा बेबीलोन शहर ढेती गेला, ओ दुष्टात्मा रेहणे ची जग़हा, ते हर-हेक अशुद्ध आत्मा चा अङा, ते हर-हेक अशुद्ध ते किज़ड़े पखींया चा अङा हुती गेला।
ते बल्ति हेक शक्तिशाली स्वर्ग़दूता ने बङी चक्की चे पत्थरा आलीकर हेक पत्थर चला, ते हा केहती कर समुन्दरा मां भुकाती नाखला कि, “बङा शहर बेबीलोन, तु यूंही बङी ताकती लारे ढाला जाये, ते बल्ति ओचा कङी वी पता नी लाग़ी।
ते ङीवे चे सोज़ले बल्ति कङी वी दुधे मां नी चमकी, ते बीन्द ते बीन्दणी ची अवाज बल्ति कङी वी दुधे मां नी सुणीजी। कांकि दुधे व्यपारी धरती चे प्रधान हुते, ते दुधे जादू-टूणे लारे सारीया जातिया भरमालीया गेलीया हुतीया।
चौथे स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली, ते सूरजा चा तीजा हेंस्सा, ते चाँदा चा तीजा हेंस्सा ते तारा चे तीजे हेंस्से उपर आफत आली, इठे तक कि वांचे तीजे हेंस्से मां अन्धारे हुती गेले ङिहां चे तीजे हेंस्से मां सोज़ले ना रेहले ते यूंही राती मां वी।