प्रकाशितवाक्य 15:7 - ओङ राजपूत

⁷ ते वा चऊं जीते जींया महु हेके ने सात स्वर्ग़दूता नु जको सदा-मदा जीते रेहणे आले नरीकारा चे गुस्से लारे भरीले आले सात सोने चे मुंगर ङिले।

प्रकाशितवाक्य 15:7 Iomraidhean Croise

1 थिस्सलुनीकियां 1:9

कांकि वे आप ही अम्चे बारे मां बावड़ी कि तम्चे गोढु अम्चे आवणे किसड़े हुले, ते तम्ही कांकि मूर्ता कनु नरीकारा ची तरफ फिरले ताकि जीते ते सच्‍चे नरीकारा ची सेवा करा

प्रकाशितवाक्य 1:18

“मैं ओही छै जाये कनु जीवन छै। पेहले मैं मरती गेलता ते हमा ङेख मैं युग-युग जीता छै, ते मौत ते अधोलोक चीया कुंजीया माये ही गोढु छी।

प्रकाशितवाक्य 10:6

ते जको युग-युग जीता छै, ते जेह्णे स्वर्ग़ा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, ते धरती नु ते जको कोच्छ विचे उपर छै, ते समुन्दरा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, याहनु सृजले ओ नरीकारा ची कसम खाती कर स्वर्ग़दूता ने केहले, “हमा तां नेरी देर नी हुवी।

प्रकाशितवाक्य 14:10

ते ओ नरीकारा चे गुस्से ची मदिरा जको मुंगरा मां नाखली गेली पीयें, ते पवित्र स्वर्ग़दूता चे सामणे, ते मैमणे चे सामणे जाखते ते गन्धक चे दर्दा मां पड़ला रिही।

प्रकाशितवाक्य 15:1

बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां बङा ते अचम्भे चा चैन्ह ङेखला, यानिकि सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात भांसलीया आफता हुतीया, कांकि वांचे हुती जाणे उपर नरीकारा चे गुस्से चा अन्त छै।

प्रकाशितवाक्य 16:2

ते पेहले स्वर्ग़दूता ने जती कर आपणा मुंगर धरती उपर रेड़ती ङिला। ते वा बन्दा चे जको जानु ओ ङरावणे ढौर ची मौहर लाग़ली हुती, ते जको मूर्ति ची पूजा करते, हेक तरह चे गन्दे ते खतरनाक छाल्‍ले निकड़ले।

प्रकाशितवाक्य 17:1

ते जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु वे सात मुंगर हुते, वांचे महु मनु हेके ने आती कर हा केहले कि इठे “आ, मैं तनु ओ बङी वेश्या चा ङण्ड ङिखाणे, जको घणीया सारीया नदीया चे किनारा उपर ब़ेहली।

प्रकाशितवाक्य 21:9

बल्ति जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु सात आखरी आफता चे लारे भरीले आले सात मुंगर हुते, वांचे महु हेक स्वर्ग़दूत माये गोढु आला, ते माये लारे बाता करु लाग़ला ते मनु केहले, “इठे आ। मैं तनु बीन्दणी यानिकि मैमणे ची घराआली ङिखाणी।”

प्रकाशितवाक्य 4:10

तब चौबीस प्राचीन सिंहासना उपर ब़ेसणे आले चे सामणे ढेती पड़े ते ओनु जको युग-युग जीता छै प्रणाम करे ते आपणे आपणे मुग़ट सिंहासन चे सामणे ईं केहते हुले नाखे पती,

प्रकाशितवाक्य 5:8

जिसे बेले ओणे किताब चती गेली, ते वे चाहरी जीती जींये ते चौबीस प्राचीन ओ मैमणे चे सामणे ढेती पले। वांचे महु हर-हेक चे हाथा मां वीणा ते धूप, जको पवित्र लौका चीया प्राथना चे लारे भरले आले सोने चे मुंगर हुते।