ब़ाल पैदा करते बेले असतरी नु दर्द हुवे कांकि विची ङोख ची घड़ी आती पुज़ली। पर जिसे बेले विचे ब़ाल हुती जाये, तां खुशी लारे कि संसारा मां हेक बन्दे पैदा हुले ओह दर्द नु याद ना करी।
कांकि पवित्रशास्त्र मां ओचे बारे इसड़े लिखले पले “कि हे ओत्री तु जको ना जणी खौश रेह। तनु जको जाप्पे चा दर्द ना हुवी। तु गेला खोलती ओ नरीकारा ची जय-जयकार कर कांकि छोड़ली आली ची ऊलाद्ध परनीली आली ची ऊलाद्धी कनु वी ज्यादा छै।”
ते ओची पूंछे ने आसमाना चे तारा ची हेक तिहाई भाग़ ब़ुहारती कर धरती उपर नाखती ङिले। वां असतरी जको ब़ाला नु पैदा करने आली हुती, ओ अजगर आती कर विचे सामणे भिला रेहती गेला ताकि जिंवे वा ब़ाला नु पैदा करी, ओ वे ब़ाला नु निग़लती जाओ।