“बल्ति मैं इन्साना चे पूता चा चैन्ह आसमाना मां ङिसु लाग़ी, ते बल्ति धरती चे सारे कोल्ल चे लौक छात्ती कोट्टे, ते मैं इन्साना चे पूता नु बङी सामर्थ ते महिमा चे लारे आसमाना चे बदला उपर आते ङेखे।
कांकि मैं तम्चे बारे मां नरीकारा आलीकर धोन्न लाली रिहे, ऐवास्ते कि मैं हेके ही मर्दा लारे तम्ची बात पक्की करती ङिली यानिकि मसीह लारे, तम्हानु पवित्र कुंवारी चे समान मसीह नु सोंपती ङिये।
पर यूं ना हो कि मैं नेरी कुई बाते चा घमण्ड करे, सेर्फ अम्चे प्रभु ईशु मसीह चे क्रूसा चा, जाये जरिये संसार माई नजरी मां ते मैं संसारा ची नजरी मां क्रूसा उपर चढ़ाला गेला
यानि वां सात तारा चा भेद जानु तु माये सज़्ज़े हाथा मां ङेखले हुते, ते वे सात सोने चे ङीवा चा भेद वे सात तारे सात कलीसिया चे दूत छी, ते वे सात ङीवे सात कलीसिया छी।
ते नरीकारा चा मन्दर जको स्वर्ग़ा मां छै, ओ खोड़ला गेला, ते ओचे मन्दरा मां ओचे वायदे ची सन्दूक ङिसली, ते बिजलीया ते शब्द ते गरजण ते भूकम्प हुले, ते भयानक बङे-बङे ओले ढेले।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां बङा ते अचम्भे चा चैन्ह ङेखला, यानिकि सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात भांसलीया आफता हुतीया, कांकि वांचे हुती जाणे उपर नरीकारा चे गुस्से चा अन्त छै।