“तम्ही धरती चे लूण छिवा, पर अगर लूणा चा स्वाद बिगड़ती जाये, तां ऊं बल्ति किसी चीजे लारे नमकीन करले जई? बल्ति ऊं कुई कामा चे कोनी, सेर्फ ऐचे कि ब़ाहर भुकाले जई ते बन्दा चे पग़्ग़ा तले लुथोड़ले जाओ।
वे तलवारी चे गिरां हुती जाये, ते सारे देशा चे लौका मां कैदी हुती कर पुचाले जाये, ते जब तक नेरीया जातिया चा समय पूरा ना हो, तब तक यरुशलेम नेरीया जातिया कनु लताड़ला जई।
तां सोचती गिहा कि ओ कितने भारी ङण्ड चा भाग़ी बणी, जेह्णे नरीकारा चे पूता चा अनादर करला ते वाचा चे लुहींया नु जाये जरिये ओ पवित्र ठहराला गेलता, अपवित्र जाणले ते अनुग्रह ची आत्मा चा अपमान करला।
ते साढे तीन ङिहां चे बाद नरीकारा ची ओर कनु जीवन ची आत्मा वांचे मां घिरती गेली, ते वे आपणे पग़्ग़ा चे दमा उपर भिले रेहती गेले, ते वानु जको ङेखी भिलते ले वे ब़ोहत घणे ङरती गेले।
ते वा असतरी वे बरब्यान जग़हा मां नासती गेली, जिठे नरीकारा ची ओर कनु विचे वास्ते हेक जग़हा तियार करली गेलती ली, कि ओठे वा हेक हजार ङोन साऔ साठ ङिहां तक पाड़ली-पोसली जाओ।
नरीकारा ची आत्मा मां ओ स्वर्ग़दूत मनु हेक बङे ते ऊंचे पहाड़ा उपर गेहती गेला, ते पवित्र शहर यरुशलेम नु स्वर्ग़ा कनु नरीकारा चे सामणे कनु तले उतरते ङिखाणले।
बल्ति मैं पवित्र शहर नवें यरुशलेम नु स्वर्ग़ा कनु ते नरीकारा चे गोढु कनु तले उतरते ङेखले, ते ओ शहर वे बीन्दणी आलीकर हुता, जको आपणे मुणसा चे वास्ते सिंगार करली आली बीन्दणी हो।
ते अगर कुई ऐ भविष्यवाणी ची किताबे चा बाता महु कहीं काढ़ती नाखे, ते नरीकार ओ जीवन चे पेड़ ते पवित्र शहर महु जाई चर्चा ऐ किताबे मां छै, ओचा हेंस्सा काढ़ती नाखी।