प्रकाशितवाक्य 10:6 - ओङ राजपूत

⁶ ते जको युग-युग जीता छै, ते जेह्णे स्वर्ग़ा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, ते धरती नु ते जको कोच्छ विचे उपर छै, ते समुन्दरा नु ते जको कोच्छ ओचे मां छै, याहनु सृजले ओ नरीकारा ची कसम खाती कर स्वर्ग़दूता ने केहले, “हमा तां नेरी देर नी हुवी।

प्रकाशितवाक्य 10:6 Iomraidhean Croise

प्रकाशितवाक्य 1:18

“मैं ओही छै जाये कनु जीवन छै। पेहले मैं मरती गेलता ते हमा ङेख मैं युग-युग जीता छै, ते मौत ते अधोलोक चीया कुंजीया माये ही गोढु छी।

प्रकाशितवाक्य 12:12

येही वजह कनु, ओ स्वर्ग़, ते ओचे मां रेहणे आले खौश हुती जावा। पर हे धरती, ते समुन्दर, तम्चे उपर हाय! कांकि शैतान तम्चे गोढु बङे गुस्से लारे तले उतरती आला, कांकि ओ जाणे, कि ओचा थोड़ा ही समय नेरा बाकि छै।”

प्रकाशितवाक्य 16:17

ते सातवें स्वर्ग़दूता ने आपणा मुंगर हवाई मां रेड़ला, ते मन्दरा चे सिंहासन कनु हा बङी अवाज आली कि, “हुती चुकला।”

प्रकाशितवाक्य 21:6

बल्ति ओणे मनु केहले, “ये बाता पुरीया हुती गेलीया। मैं अल्फा ते ओमेगा, आदि ते अन्त छै। मैं तरसेले नु जीवन चे पाणीया चे सोते महु मुफ्त पिलावी।

प्रकाशितवाक्य 4:10

तब चौबीस प्राचीन सिंहासना उपर ब़ेसणे आले चे सामणे ढेती पड़े ते ओनु जको युग-युग जीता छै प्रणाम करे ते आपणे आपणे मुग़ट सिंहासन चे सामणे ईं केहते हुले नाखे पती,

प्रकाशितवाक्य 4:11

“हे अम्चे प्रभु, ते नरीकार, तु ही महिमा, ते आदर, ते सामर्थ चे जोगा छी। कांकि तु ही सब चीजा सृजलीया ते वे दुधी ही इच्छा लारे हुतीया ते सृजलीया गेलीया।”

प्रकाशितवाक्य 4:9

जिसे बेले वे जींये ओनु जको सिंहासना उपर ब़ेहला, ते जको युग-युग जीता छै, महिमा ते आदर ते धन्यवाद करे,

प्रकाशितवाक्य 6:11

वांचे महु हर-हेक नु चिट्टी ओढ़णी ङिली गेली, ते वानु केहले गेले कि, “नेरा थोड़ी देर तक आराम करा, जब तक कि तम्चे लारे चे दास ते भऊ जको तम्चे आलीकर मरीजणे आले छी, वांची वी गिणती पुरी ना हुती गिहो।”