3 ओणे वानु केहले, “मार्ग़ा चे वास्ते कहीं ना चवा, ना तां ङांग, ना झोली, ना रोटी, ना रुपये, ते ना ङोन-ङोन चोले।
ईशु ने ब़ारहा नु आपणे गोढु हकारले। ते वानु ङोन ङोन करती कर भेज़ु लाग़ला, ते वानु अशुद्ध आत्मा चे उपर अधिकार ङिला।
बल्ति ईशु ने आपणे चैला नु केहले, “ऐवास्ते मैं तम्हानु किहे पला, आपणे प्राणा ची हा चिन्ता ना करा कि अम्ही का खऊं, ना आपणे शरीरा ची कि का घालु।
ऐवास्ते अगर नरीकार जंगला चे खड़ा नु, जको आज़ छै ते सुवारे भाड़ मां झोंकती ङिले जई, इसड़ी ओढ़णी घलावे, तां हे अल्पविश्वासी लौक, ओ तम्हानु ऐकनु बढ़ती कर कां नी घलावी?
ते ईशु ने वानु केहले, “जिसे बेले मैं तम्हानु ब़टुवा, ते झोली, ते बिना जुत्तीया चे तम्हानु भेज़ले, तां का तम्हानु कुई चीजी ची कमी हुली?” वाणे केहले, “कुई चीजी ची कोनी।”
बल्ति यूहन्ना ने वानु उत्तर ङिला, “जाये कनु ङोन चोले हो, ओ ओचे लारे जाकनु कोनी, बांटती ङियो, ते जाये कनु भोज़न छै, ओ यूंही करो।”
तब लेवी ने आपणे घरा मां ओचे वास्ते हेक बङी मेहमानी करली, ते चुंगी गेहणे आला ची ते नेरा लौका ची जको ओचे लारे खाणा खऊं ब़ेहले हुते, हेक बङी भीड़ हुती।
जिसे कुई घरा मां तम्ही जावा, उठी रिहा, ते उठु विदा हुवा।
जिसे बेले कुई योद्धा लड़ाई उपर जाये वे, ते ऐवास्ते कि आपणी भरती करने आला नु खौश करो, आपणे आप नु संसारा चे कामा मां ना फसाओ।