Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




इफिसियां 2:3 - ओङ राजपूत

3 यांचे मां अम्ही वी सब चे सब पेहले आपणे शरीरा ची लालसा मां ङिहें गुजारते, ते शरीर ते मना ची इच्छा पुरी करते, ते नेरे लौका आलीकर सुभाव ही कनु क्रोध ची ऊलाद्ध हुते।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




इफिसियां 2:3
54 Iomraidhean Croise  

ते संसारा ची चिन्ता, ते धन्‍न चा धोक्‍का, ते नेरीया चीजा चा लोभ वांचे मां समाती कर वचना नु दब़ाती नाखे, ते ऊं फल ना आणी।


ओ ना तां लुहींया लारे, ना शरीरा ची इच्छा लारे, ना बन्दा ची इच्छा लारे पैदा हुला, पर नरीकारा कनु पैदा हुला।


तम्ही आपणे ब़ा शैताना ची ऊलाद्ध छिवा, ते आपणे ब़ा ची इच्छा नु पुरी करने चाहवा। ओ तां शुरु कनु हत्यारा छै, ते सच्‍च उपर कोनी रुकला, कांकि सच्‍च ओचे मां छै ही कोनी। जिसे बेले ओ कूड़ मारे, तां आपणे सुभाव लारे ही कूड़ मारे, कांकि ओ कूड़ा छै, बल्कि कूड़ा चा ब़ा छै।


“नरीकारा ने गुजरले आले समय मां सब सारीया जातिया नु आपणे आपणे मार्ग़ उपर चलु ङिले।


ऐ वजह कनु नरीकारा ने वानु वांचे मना ची बुरी इच्छा वास्ते सोंपती ङिले कि, वे आपस मां वे हेके ङुजे शरीरा चा अनादर करो।


कांकि जिंवे तम्ही नेरीया जातिया पेहले नरीकारा ची आज्ञा कोनी मनली, पर हमा, यहूदिया नु आज्ञा ना मनणे लारे तम्चे उपर दया हुली,


बल्कि ईशु मसीह चे सुभाव नु धारण करती गिहा, ते शरीरा चीया इच्छा नु पुरीया करने मां ही ना लाग़ले रिहा।


बल्ति जिसे बेले नेरीया जातिया चे लौक जाये कनु व्यवस्था कोनी, सुभाव लारे ही व्यवस्था ची बाता उपर चली, तां व्यवस्था वांचे कनु ना हुवणे उपर वी वे आपणे आप वास्ते आप ही खौद्द व्यवस्था छी।


कांकि बैरी ची हुवणे दशा मां ओचे पूता ची मौत चे जरिये अम्चा मेल-मिलाप नरीकारा लारे हुला बल्ति मेल-मिलाप हुती जाणे लारे, ओचे जीवन ची वजह कनु अम्ही उद्धार कां नी गिहुं?


तां जबकि अम्ही, हमा ओचे लुहींया ची वजह कनु धर्मी ठहरले, तां ओचे जरिये नरीकारा चे क्रोधा कनु किवें नी बचु?


ऐवास्ते पाप तम्चे नाशवान शरीरा मां राज़ ना करो, कि तम्ही पाप ची इच्छा चे अधीन रिहा।


कांकि मैं जाणे, कि माये मां यानिकि माये शरीरा मां कुई आच्छी चीज वास ना करी। इच्छा तां माये मां छै, पर भले काम माये कनु हुवी ना।


का हुले अगर नरीकारा ने आपणा क्रोध ङिखाणने ते आपणी सामर्थ प्रकट करने ची इच्छा लारे क्रोध चे ठांवा ची, जको विनाश वास्ते तियार करली गेली हुती, बङे सब्रा लारे सहन करती गेले,


कूण किहे कि तम्ही नेरा कनु श्रेष्ट छिवा? छै का तम्चे कनु, जको तम्हानु काये जरिये ङिले ना गेले हो, जब ईं तम्हानु काये जरिये ही ङिले गेले? तां तम्ही घमण्डा मां कां भरीजा, मनती गिहा कि ईं तम्हानु काये जरिये कोनी ङिले गेले?


हे माये प्यारे भऊ, जबकि ये वायदे अम्हानु मिड़ले, तां आवा, अम्ही आपणे आप नु शरीर ते आत्मा ची सारी मलिनता कनु शोद्ध करु, ते नरीकारा चा भय मनते हुले पवित्रता नु सेद्ध करु।


पर पवित्रशास्त्र मां लिखले आले छै कि हा पूरा संसार पाप चा गुलाम छै जिंवे ओ वायदा जको विश्‍वास लारे ईशु मसीह मां छै, नरीकारा मां सेर्फ विश्‍वास करने आला नु ङिये।


जाये मां तम्ही पेहले ऐ संसारा ची रीति उपर, ते आसमाना चे अधिकार चे हाकिम यानि वे आत्मा चे अनुसार चलते, जको हमा वी आज्ञा ना मनणे आला मां काम करे।


कि तम्ही पेहले चाल-चलन चे पुराणे सुभाव नु जको भरमाणे आली लालसा चे अनुसार भ्रष्ट हुता जाये, उतारती नाखा।


ओणे हमा ओची शरीरिक देह मां मौत चे जरिये तम्चा वी मेल करती गेहला कि तम्हानु आपणे सामणे पवित्र ते निष्कलंक, ते निर्दोष बणाती कर हाजिर करो।


हे माये भऊ ते ब़ेहणीया अम्ही ना चाहु, कि तम्ही वांचे बारे मां जको विश्‍वास करने आला नूहती रिहे, ना समझ रिहा, इसड़े ना हो कि, तम्ही नेरा आलीकर शोक मनावा, जानु उम्मीद कोनी।


ऐवास्ते अम्ही नेरा आलीकर नूहले ना रिहुं, पर जाग़ते ते चौकस रिहुं।


पर जको धनी हुवणे चाहवे, ओ इसड़ी परीक्षा मां पड़ती कर फन्दे मां फसती कर ते घणे बेकार मूर्खता ते नुकसान पुचाणे आलीया बाता मां फसती जई, जको बन्दा नु बिगाड़ती नाखे ते विनाश चे समुन्दरा मां ब़ुङाती नाखे।


कांकि अम्ही वी पेहले, बेअक्‍कल, ते आज्ञा ना मनणे आले, ते वहमा मां ढेले आले, ते हर हेक रंगा ची इच्छा ते सोख भोग़णे चे गुलाम हुते, ते बैरबन्दी, ते खार खाणे मां जीन्दगी गुजारते, ते किज़ड़े हुते, ते हेके ङुजे लारे बैर राखते।


आज्ञाकारी ब़ाला आलीकर आपणी ना समझ चे समय ची पुराणी अभिलाषा चे नमूने ना बणा।


वांचीया आंखीया मां व्यभिचार बसला आला छै ते पाप करले बगैर आलीकर ना सग़ी वे चंचल मना आला नु बकाती गिही वांचे मना नु लोभ करने ची आदत हुली भिली वे श्राप ची ऊलाद्ध छी।


वे बेकार घमण्ड चा बाता करती करती लोचपण चे कामा लारे, वां लौका नु शरीरिक इच्छा लारे फसाती गिही, जको भटकले आला महु हमा निकली ही पले।


कांकि जको कुई संसारा मां छै, यानिकि शरीरा ची इच्छा ते आंखीया लारे ङेखती कर ओनु पाणे ची मना मां इच्छा ते जीविका चे घमण्ड, ओ ब़ा नरीकारा ची ओर कनु कोनी पर संसार ची ओर कनु छै।


बल्ति वी मैं नवीं आज्ञा लिखे पला, ते हा ओचे मां ते तम्चे मां सच्‍ची ठहरे, कांकि अन्धकार मिटता जाये पला, ते सच्‍चाई चे सोज़ले हमा चमकु लाग़ती गेले।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan