3 यांचे मां अम्ही वी सब चे सब पेहले आपणे शरीरा ची लालसा मां ङिहें गुजारते, ते शरीर ते मना ची इच्छा पुरी करते, ते नेरे लौका आलीकर सुभाव ही कनु क्रोध ची ऊलाद्ध हुते।
तम्ही आपणे ब़ा शैताना ची ऊलाद्ध छिवा, ते आपणे ब़ा ची इच्छा नु पुरी करने चाहवा। ओ तां शुरु कनु हत्यारा छै, ते सच्च उपर कोनी रुकला, कांकि सच्च ओचे मां छै ही कोनी। जिसे बेले ओ कूड़ मारे, तां आपणे सुभाव लारे ही कूड़ मारे, कांकि ओ कूड़ा छै, बल्कि कूड़ा चा ब़ा छै।
बल्ति जिसे बेले नेरीया जातिया चे लौक जाये कनु व्यवस्था कोनी, सुभाव लारे ही व्यवस्था ची बाता उपर चली, तां व्यवस्था वांचे कनु ना हुवणे उपर वी वे आपणे आप वास्ते आप ही खौद्द व्यवस्था छी।
का हुले अगर नरीकारा ने आपणा क्रोध ङिखाणने ते आपणी सामर्थ प्रकट करने ची इच्छा लारे क्रोध चे ठांवा ची, जको विनाश वास्ते तियार करली गेली हुती, बङे सब्रा लारे सहन करती गेले,
हे माये प्यारे भऊ, जबकि ये वायदे अम्हानु मिड़ले, तां आवा, अम्ही आपणे आप नु शरीर ते आत्मा ची सारी मलिनता कनु शोद्ध करु, ते नरीकारा चा भय मनते हुले पवित्रता नु सेद्ध करु।
पर पवित्रशास्त्र मां लिखले आले छै कि हा पूरा संसार पाप चा गुलाम छै जिंवे ओ वायदा जको विश्वास लारे ईशु मसीह मां छै, नरीकारा मां सेर्फ विश्वास करने आला नु ङिये।
हे माये भऊ ते ब़ेहणीया अम्ही ना चाहु, कि तम्ही वांचे बारे मां जको विश्वास करने आला नूहती रिहे, ना समझ रिहा, इसड़े ना हो कि, तम्ही नेरा आलीकर शोक मनावा, जानु उम्मीद कोनी।
पर जको धनी हुवणे चाहवे, ओ इसड़ी परीक्षा मां पड़ती कर फन्दे मां फसती कर ते घणे बेकार मूर्खता ते नुकसान पुचाणे आलीया बाता मां फसती जई, जको बन्दा नु बिगाड़ती नाखे ते विनाश चे समुन्दरा मां ब़ुङाती नाखे।
कांकि अम्ही वी पेहले, बेअक्कल, ते आज्ञा ना मनणे आले, ते वहमा मां ढेले आले, ते हर हेक रंगा ची इच्छा ते सोख भोग़णे चे गुलाम हुते, ते बैरबन्दी, ते खार खाणे मां जीन्दगी गुजारते, ते किज़ड़े हुते, ते हेके ङुजे लारे बैर राखते।
वांचीया आंखीया मां व्यभिचार बसला आला छै ते पाप करले बगैर आलीकर ना सग़ी वे चंचल मना आला नु बकाती गिही वांचे मना नु लोभ करने ची आदत हुली भिली वे श्राप ची ऊलाद्ध छी।
कांकि जको कुई संसारा मां छै, यानिकि शरीरा ची इच्छा ते आंखीया लारे ङेखती कर ओनु पाणे ची मना मां इच्छा ते जीविका चे घमण्ड, ओ ब़ा नरीकारा ची ओर कनु कोनी पर संसार ची ओर कनु छै।