जिंवे कि मैं इन्साना चा पूत, ऐवास्ते कोनी आला कि ओची सेवा-टहल करली जाओ, पर ऐवास्ते आला कि आप सेवा-टहल करो, ते ब़ोहता नु छुड़ावणे वास्ते आपणे प्राण ङियो।”
पतरस ने वानु केहले, “मन फिरावा, ते तम्चे महु हर हेक आपणे आपणे पापा कनु माफी चे वास्ते ईशु मसीह चे नांवा लारे बपतिस्मा गिहो, ते तम्ही पवित्र आत्मा चा दान पावा।
ऐवास्ते आपणी ते पुरे झुन्डा ची ङेख-रेख करा, जाये मां पवित्र आत्मा ने तम्हानु नु मुखिया ठहराले कि तम्ही नरीकारा ची कलीसिया ची रखवाली करा, ओणे तम्हानु आपणे पूता चे लुहींया लारे मोल गेहती गेले।
नरीकारा ने ईशु मसीह नु, ओचे मां विश्वास चे जरिये पापा कनु छुटाकारा ङिवाणे वास्ते लौका नु ङिला। ओणे ईं काम ईशु मसीह चे बलिदान चे रुप मां करले। इसड़े ईं पक्के करने वास्ते करले गेले कि नरीकार सहनशील छै। कांकि ओणे पेहले लौका नु वांचे पापा चा ङण्ड भुग़तणे बिना छोड़ती ङिले हुते।
मैं ये बाते वास्ते वी प्राथना करे कि तम्चे मना ची आंख सोज़ले मां हो, तम्ही जाणती गिहा कि ओचे हकारने ची किसड़ी आस रिहे, ते नरीकारा चे पवित्र लौका मां ओची वसीयत ची महिमा ची किसड़ी दौलत छै।
जाये उपर नरीकारा ने प्रकट करने चाह्ले, कि वानु पता लाग़ो कि सारे लौका मां ओ भेदा ची कीमत चा धन का छै? ते वा हाओ छै, कि मसीह जको महिमा ची उम्मीद छै वा तम्चे मां बणली रिहो।
ईं मैं ऐवास्ते किहे ताकि वांचे मना मां बढावा मिलो ते वे प्रेम मां आपस मां ग़ठले रिहो, ते वे पुरी समझ चा सारे धन नु प्राप्त करो, जाये कनु वे नरीकारा चे भेद नु यानि मसीह नु पिछाणती गिहो।
ओ खौद्द ही अम्चे पापा नु आपणे शरीरा चे उपर चती कर क्रूसा उपर चढ़ती गेला, जाये कनु अम्ही पापा चे वास्ते मरती कर धार्मिकता चे वांचे वास्ते जीवन बिताऊं, ओचे ही मार खाणे ची वजह कनु तम्ही चंगे हुले।
कांकि मसीह ने वी अम्चे पापा चे वास्ते ङोख भोग़ले। यानिकि ओ बेकसूर हुता। अम्चे पापा चे वास्ते हेक वारी मरती गेला कि अम्हानु नरीकारा चे गोढु गेहती जाओ। शरीरा चे जरिये तां ओ मारला गेला, पर आत्मा चे जरिये जिवाला गेला।
सच्चा प्रेम ऐचे मां कोनी कि अम्ही नरीकारा लारे प्रेम करला, पर ऐचे मां छै, कि ओणे अम्चे लारे प्रेम करला, ते अम्चे पापा चे प्रायश्चित चे वास्ते आपणे पूता नु भेज़ले।
ये वे बन्दी छी यांणे कुई असतरी लारे आपणे आप नु गन्दे कोनी करले। कांकि वे कुंवारे हुते, ते जिठे-किठे मैमणे जते, वे बन्दी ओचे भांसु टुरती पड़ती। सारी इन्सानी जाति कनु मोल गेहती कर छुड़ाती गेले ते। वे नरीकारा चे ते मैमणे चे वास्ते रहड़ी चे पेहले फल हुते।
वे ईं नवें गीत गाऊं लाग़ले, “तु ये किताबे नु गेहणे, ते ऐचीया मोहरा खोलणे चे लायक छी, कांकि तु बलि हुती कर, आपणे लुहींया लारे हर हेक कोल्ल ते भाषा ते लौक ते जाति महु नरीकारा वास्ते लौका नु मोल गेहले।