“मैं राजा आपणे सज़्ज़े पासे आला नु किही, ‘हे माये ब़ा ची धन्न बन्दी, आवा, ओ राज़ चे अधिकारी हुती जावा, जको संसार चे शुरुआत कनु तम्चे वास्ते तियार करला आला छै।
“तम्ही मनु कोनी चुणले, पर मैं तम्हानु चुणले ते तम्हानु नियुक्त करले कि तम्ही जती कर फल आणा ते तम्चा फल बणला रिहो, कि तम्ही माये नांवा लारे जको कोच्छ ब़ा नरीकारा कनु मांगा, ते ओ तम्हानु ङिही।
“हे ब़ा, मैं चाहवे कि जानु तु मनु ङिले जिठे मैं छै ओठे वे वी माये लारे हो, कि वे माई वा महिमा ङेखो, जको तु मनु ङिली कांकि तु संसारा ची उत्पत्ति चे पेहले माये लारे प्रेम राखला।
हे माये भऊ, तम्ही आजाद हुवणे वास्ते हकारले गेले छिवा, पर इसड़े ना कि ये आजादी नु शरीरा चे कामा चे वास्ते मौका बणावा, बल्कि प्रेमा लारे हेके ङुजे चे दास बणा।
ताकि तम्ही भोले-भाले ते पवित्र बणती जावा। बल्ति टेढे ते हठीले लौका चे बीच नरीकारा ची निष्कलंक ऊलाद्ध बणती जावा। वांचे बीच मां तम्ही जीवन चा वचन चते हुले दुनिया मां तारा आलीकर चमकते ङिसा।
ईं मैं ऐवास्ते किहे ताकि वांचे मना मां बढावा मिलो ते वे प्रेम मां आपस मां ग़ठले रिहो, ते वे पुरी समझ चा सारे धन नु प्राप्त करो, जाये कनु वे नरीकारा चे भेद नु यानि मसीह नु पिछाणती गिहो।
जेह्णे अम्चा उद्धार करला, ते पवित्र बुलाहट लारे हकारले, ते हा अम्चे कामा चे अनुसार कोनी, पर आपणी मनसा ते ओ अनुग्रह चे अनुसार छै, जको ईशु मसीह मां शुरुआत कनु अम्चे उपर हुला।
हे माये प्यारे भऊ, सुणा, का नरीकारा ने ऐ संसारा चे कंगाला नु कोनी चुणले कि विश्वासा मां अमीर ते ओ स्वर्ग़ राज़ चे अधिकारी हो जाया वायदा ओणे वांचे लारे करला जको ओचे लारे प्रेम राखे?
ते नरीकार ब़ा चे भविष्य ज्ञान चे अनुसार, पवित्र आत्मा चे पवित्र करने चे जरिये आज्ञा मनणे ते ईशु मसीह चे लुहींया चे छिड़कले जाणे चे वास्ते चुणले गेले। तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति ब़ोहत मिलती रिहो।
पर तम्ही तां हेक चुणला आला वंश, ते राज़ पदधारी, याजका चा हेक समाज, ते पवित्र लौक, ते हेक इसड़ा झोण्ड जको नरीकारा चा आपणा छै, ताकि तम्ही नरीकारा चे महान कामा ची घोषणा कर सग़ा जेह्णे तम्हानु अन्धारे महु काढ़ती कर अदभोत सोज़ले मां हकारले। ओचे गोण उजागर करा। जिंवे पवित्रशास्त्र मां लिखले पले,
जको ढौर तु ङेखले, ऊं पेहले तां हुते पर हमा कोनी, ते पताला महु निकलती कर विनाश मां ढी, ते धरती चे रेहणे आले जाई नांवे संसारा ची शुरुआत चे समय कनु जीवन ची किताबे मां लिखली कोनी गेली, ऐ ढौरा ची हा हालत ङेखती कर पेहले हुते ते हमा कोनी ते बल्ति आती जई, अचम्भा करे।