ते ईशु बपतिस्मा गेहती कर तुरन्त पाणीया महु उपर आला, ते ङेखा, ओचे वास्ते आसमान खुलती गेला, ते ओणे नरीकारा ची आत्मा नु कबूतरा चे समान उतरते ते आपणे उपर आते ङेखले।
फसह चे तेंहवार चे पेहले, ईशु नु पता लाग़ला कि ओची वा घड़ी आती गेली कि संसार छोड़ती कर नरीकारा ब़ा चे गोढु जाये। तां आपणे लौका लारे जको संसारा मां हुते, जिंवे प्रेम ओ राखता आखरी तक उसड़ा ही प्रेम करता रेहला।
“मैं तम्चे सब चे बारे मां ना किही, जानु मैं चुणले वानु मैं जाणे। पर ईं ऐवास्ते छै कि पवित्रशास्त्र चा हा वचन पूरा हो, ‘जको माई रोटी खाये ओणे माये उपर लत चली।’
ईशु ने विनु केहले, “मनु हाथ ना ला, कांकि मैं हालि तक ब़ा नरीकारा सनु उपर कोनी गेला। पर माये भावां कनु जती कर वानु केहती ङे कि, ‘मैं आपणे ब़ा ते तम्चे ब़ा, आपणे नरीकार ते तम्चे नरीकारा चे गोढु उपर जाये पला।’ ”
ते जिसे बेले ओठे पुज़ले तां वे ओ चौब़ारे उपर गेले, जिठे पतरस ते यूहन्ना ते याकूब ते अन्द्रियास ते फिलिप्पुस ते थोमा ते बरतुल्मै ते मत्ती ते हलफई चा पूत याकूब ते शमौन जेलोतेस ते याकूब चा पूत यहूदा रेहते।
नरीकारा ने किसी रीति लारे ईशु नासरी नु पवित्र आत्मा ते सामर्थ लारे अभिषेक करले, ओ भलाई करता, ते सारा नु जको शैताना चे सताले आले हुते, ठीक करता फिरला, कांकि नरीकार ओचे लारे हुता।
पौलुस नु प्रेरित चा अधिकार, ना इन्साना ची ओर कनु ते ना ही इन्साना चे तरफु, बल्कि ईशु मसीह ते नरीकार ब़ा चे जरिये, जेह्णे ईशु मसीह नु मरले आला महु जिवाले, मिड़ला।
कांकि मसीह ने ओ इन्साना चे हाथा चा बणले आले अति पवित्र स्थान मां जको सच्चे अति पवित्र स्थान चा प्रतिरुप छै, प्रवेश कोनी करला, पर स्वर्ग़ा मां प्रवेश करला कि अम्चे वास्ते, हमा नरीकारा चे सामणे ङिसो।
कि तम्ही वां बाता नु जको, पवित्र भविष्यवक्ता ने पेहले कनु केहलीया ते प्रभु ते उद्धारकर्ता ची वे आज्ञा नु ध्यान करा, जको तम्चे प्रेरितां चे जरिये ङिलीया गेलतीया।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, ओनु मैं लुकले आले मन्ने महु ङी, ते ओनु हेक चिट्टा पत्थर वी ङी, ते ओ पत्थरा उपर हेक नां लिखले आले हुवी, जानु ओचे गेहणे आले चे सिवाय नेरे कुई नी जाणी।
“जाये कान हो वे सुणती गिहो, कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, मैं ओनु ओ जीवन चे दरख्ता कनु जको नरीकारा चे स्वर्ग़ लौक मां छै, फल खाणे नु ङी।