12 बल्ति वे जैतून नांवा चे पहाड़ा कनु जको यरुशलेम कनु कुई हेक किलोमीटर ची दूरी उपर हुता, यरुशलेम सनु पुठे आले।
जिसे बेले वे यरुशलेम चे गोढु पुज़ले ते जैतून पहाड़ा उपर बैतफगे चे लारे आले, तां ईशु ने ङुंहु चैला नु ईं केहती कर भेज़ले,
प्राथना करले करा कि सिआले मां जा सब्त चे ङिओ तम्हानु द्रोड़ने ना पड़ो।
जब ओ जैतून पहाड़ा उपर ब़ेहला हुता, तां चैला ने हेकले मां ओचे गोढु आती कर केहले, “अम्हानु बावड़ कि ये बाता कङण हुवे? दुधे आवणे ची ते संसारा चे अन्त ची का निशानी हुवी?”
बल्ति वे भज़न गाती कर जैतून चे पहाड़ा उपर चाह्ले गेले।
जिसे बेले ओ जैतून नांवा चे पहाड़ा उपर बैतफगे ते बैतनिय्याह चे लारे पुज़ला, तां ओणे आपणे चैला महु ङुंहु नु ईं केहती कर भेज़ले,
ओ ङिहां नु मन्दरा मां उपदेश करता ते राती नु ब़ाहरु जती कर जैतून नांवा चे पहाड़ा उपर रेहता,
बल्ति ईशु वानु बैतनिय्याह तक ब़ाहरु गेहती गेला, ते आपणे हाथ चती कर वानु आशीष ङिली,
ते वे ओनु ङण्डवत करती कर बङी खुशी लारे यरुशलेम सनु वापिस चाह्ले गेले।
बैतनिय्याह गां यरुशलेम शहरा कनु करीबन ङोन मील दूर हुते,