ते सेर्फ सृष्टि कोनी, पर अम्चे उपर वी जाये कनु पवित्र आत्मा चा पेहला फल छै, आप ही आपणे भीतर चिखी, ते लेपालक हुवणे ची, यानिकि आपणे देह चे छुटकारे चा इंतजार करु पले।
पर जिंवे पवित्रशास्त्रा मां लिखले पले, “जको आंखीया ने नी ङेखली, ते काना ने नी सुणली, ते जको बाता इन्साना चे चेत्त मां कोनी चढ़लीया वे ही छी, जको नरीकारा ने आपणे प्रेम राखणे आला वास्ते तियार करलीया छी।”
ते हर हेक पहलवान सख्ताई लारे आपणे आप काबु करने चा पालन करे। ओ तां नाशवान मुग़ट हांसिल करने चे मकसद लारे ईं सब करे, पर अम्ही तां ईं सब अविनाशी मुग़ट हांसिल करने वास्ते करु।
पर हमा अम्चे उद्धार करने आला ईशु मसीह चे प्रकट हुवणे चे जरिये प्रकाशित हुला, जेह्णे मौत चा नाश करला, ते जीवन ते अमरता नु ओ सुसमाचार चे जरिये प्रकाशमान करती ङिला।
येही वजह मैं ऐ कैदखाने चे ङुखा नु चवे पला, पर शर्म ना करी, कांकि मैं ओनु जाये उपर मैं विश्वास करला, जाणे पला, ते मनु पक्के छै कि जको मनु सोंपला गेला ओ आखरी ङिओ तक रखवाली करी।
किसी वी तरह चा अनुशासन ओ समय तां आनन्द भरला कोनी, पर ङोख भरला ही ङिसे। तां वी जको ओनु सेहते-सेहते पक्के हुती गेले, बादा मां वानु चैन लारे धार्मिकता चा प्रतिफल मिले।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा नु खुड़ले आले ङेखले, ते ङेखे कि हेक चिट्टा घोड़ा छै, ते ओचे उपर हेक सवार छै, जको विश्वास चे लायक, ते सच्च किहवावे, ते ओ धर्म चे लारे फैंसला ते योद्ध करे।
तब चौबीस प्राचीन सिंहासना उपर ब़ेसणे आले चे सामणे ढेती पड़े ते ओनु जको युग-युग जीता छै प्रणाम करे ते आपणे आपणे मुग़ट सिंहासन चे सामणे ईं केहते हुले नाखे पती,