अम्ही ईं सुणले कि, अम्चे महु कई जणा ने ओठे जती कर, तम्हानु आपणीया बाता लारे घब़राती नाखले, ते तम्चे मन बैचेन करती नाखले पर अम्ही वानु हा आज्ञा कोनी ङिली हुती।
ऐवास्ते मैं किहे पला ते प्रभु नु ग़वाह बणाती कर तम्हानु चिताती कर किहे पला कि जिंवे नेरीया जातिया चे लौक आपणे मना ची बेकार रीति उपर चली यूंही तम्ही ना चला।
तां, हे माये भऊ ते ब़ेहणीया, अम्ही तम्हा कनु बिनती करु पले, ते तम्हानु प्रभु ईशु मां समझाऊं पले, कि जिंवे तम्ही अम्हा कनु काबिल चाल चलणी, ते नरीकारा नु खौश करने सिखले, ते जिंवे तम्ही चला वी हुवा, यूंही होर वी बधते जावा।
ते ओ माये भऊ ते ब़ेहणीया, अम्ही तम्हानु आपणे प्रभु ईशु मसीह चे नांवा कनु आज्ञा ङिऊं पले, कि हर हेक इसड़े भावां कनु अलग़ रिहो, जको आलसी छी, ते जको शिक्षा ओणे अम्हा कनु गेहली विचे अनुसार ना चलता हो।
ते वे इसड़ीया मनघड़न्त कहाणीया ते बेअन्त पीढ़ीया उपर मन ना लावा, जाये कनु लड़ाई-झगडे़ हुवी, ते नरीकारा ची वा इच्छा चे अनुसार कोनी, जको विश्वास लारे ही पुरी हो सग़े, यूंही ही मैं बल्ति किहे पला।
कांकि कसरत लारे शरीरा नु थोड़ा फायदा तां हुवे वे, पर नरीकारा ची भग़ती सारीया बाता चे वास्ते लाभदायक छै, कांकि ऐ समय ची ते आणे आले जीवन ची आशीषा ची प्रतिज्ञा ऐचे वास्ते छै।
नरीकार, ते ईशु मसीह, ते चुणले आले स्वर्ग़दूता नु मौजुद जाणती कर मैं तनु चितावें पला कि तु मन खोलती कर यां बाता नु मनले कर, ते कुई काम पक्षपात लारे ना कर।
मैं तनु नरीकारा मां जको सारा नु जीवन ङिये, ते ईशु मसीह नु ग़वाह करती कर जेह्णे पुन्तियुस पिलातुस चे सामणे आच्छी ग़वाही ङिली, मैं वांची मौजुदगी मां तनु हा आज्ञा ङिये पला,
बदड़ली आली विचित्र प्रकार ते अणजाण शिक्षा चे बहकावे मां ना बहकजा। दिला वास्ते सही छै कि ऊं अनुग्रह चे जरिये मजबूत करले जाओ, ना कि खाणे चे चीजा जरिये, खान-पान चे सम्बन्धी प्रथा चे जरिये काये भले कोनी हुले।