11 तां वी स्वर्ग़दूत जको ताकत ते सामर्थ मां वाकनु बङे छी, प्रभु चे सामणे वानु बुरे-भले केहती कर दोष ना लावी।
लोभ, दुष्टता, छल, लोचपण, बुरी नजर, निन्दा, अभिमान, ते मूर्खता निकले।
ते तम्ही जको क्लेश पावा, अम्चे लारे सोख हो, ओ समय उपर जिसे बेले कि प्रभु ईशु आपणे सामर्थी दूता चे लारे, धधकते हुले जाखते महु स्वर्ग़ा कनु प्रकट हुवी।
पर प्रधान स्वर्ग़दूत मीकाईल तक ने जब मूसा ची लाश चे बारे मां शैताना लारे वाद-विवाद करे पलता, तां ओनु बुरे-भले वी ना केहती कर दोष लावणे ची वी हिम्मत कोनी करली, सेर्फ इतने केहले, “प्रभु तनु फटकार ङियो।”