6 पर जको भोग़ विलास मां पड़ती गेली, वा जीते-जी मरती गेली।
ईशु ने ओनु केहले, “तु माये भांसु टुरती पड़, ते मुड़दा नु आपणी मुड़दी दफनाऊ ङे, कांकि वाकनु हमेशा चा जीवन कोनी।”
ते आपणी जानी नु किही, “हे जान, दुधे गोढु घणे साला वास्ते घणी धन मेहली, आराम कर, खा, पी, सुखा लारे रेह।” ’
घणी ङिहें कोनी हुली हुती कि छोटा पूत सब कोच्छ भेले करती हेक दूर देशा मां चाह्ला गेला, ते ओठे उल्टे कर्मा मां आपणी जायजात उज़ाड़ती ङिली।
कांकि माया हा पूत मरती गेलता, हमा जीता हुती गेला, गार हुती गेलता ओ लाभती गेला।’ ते बल्ति वे खुशीया मनाऊं लाग़ले।
पर हमा खुशीया मना ते मगन हो कांकि दुधा भऊ मरती गेलता बल्ति जीता हुती गेला, गार हुती गेलता हमा लाभती गेला।’ ”
“हेक धनवान बन्दे हुते जको बैंजनी ते मलमल ची ओढ़णी घालता ते हर ङिओ सोख-विलास ते धूम-धाम लारे रेहता।
तां बल्ति तम्ही का ङेखु गेलते? का मुलायम ओढ़णी घाले आले बन्दे नु? ङेखा, जको भड़काऊ ओढ़णी घाली ते मौज मस्ती लारे रिही, वे राज़ भवना मां रिही।
ओणे तम्हानु जिवाले, जको आपणे अपराधा ते पापा ची वजह कनु मरले आले हुते,
जब अम्ही अपराधा ची वजह मरले आले हुते तां अम्हानु मसीह चे लारे जीते करले, ते अनुग्रह लारे ही तम्चा उद्धार हुला।
कांकि जको ज्योति छै वा सारा नु सोज़ले ङिये, ऐवास्ते ईं केहले गेले, “हे नूहले आले जाग़, ते मुड़दा महु जीता हुती ऊठ, ते मसीह ची ज्योति तम्चे उपर चमकी।”
नरीकारा ने तम्हानु वी, जको आपणे अपराधा ते आपणे शरीरा ची खतनारहित दशा मां मुड़दी हुती, ओचे लारे जिवाले, ते अम्चे सारे अपराधा नु माफ करले।
यांचे महु कोच्छ सिखावणे आली बन्दी छी, जको घरा मां दब़ले पग़्ग़ घिरती आवी ते छिमछरीया असतरीया नु आपणे वशा मां करती गिही, जको पापा मां दब़िलीया आलीया ते हर-प्रकार चे कामा चे वशा मां रिही,
तम्ही धरती उपर भोग़ विलास मां लाग़ले रेहले ते बल्ति बङा ही सोख भोग़ला, ते तम्ही आपणे आप नु मोटे ताजा करती गेले हेक ङिओ बढीजणे चे वास्ते।
जितनी ओणे आपणी बढ़ाई करली ते सोख-भोगला, उतना ही दर्द विनु, ते ङोख ङिया, कांकि वा आपणे मना मां किहे, ‘मैं राणी हुती गेली, बांढी कोनी, ते ङुखा मां कङी वी नी पड़ी।’
“सरदीस ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जाये गोढु नरीकारा चीया सात आत्मा, ते सात तारे छी, ओ ईं किहे पला कि मैं दुधे कामा नु जाणे, तु जीता तां किहवावी, पर छी मरला आला।