13 ते ऐचे लारे ही लारे वे घर-घर फिरती कर आलसी हुवणे सिखती जई, ते सेर्फ आलसी कोनी, पर बक-बक करतीया रिही ते नेरा चे कामा मां टांका अड़ावी ते बेफालतु चा बाता ब़ोली।
ऐवास्ते जिसे बेले मैं आवी, ते ओचे कामा नु जको ओ करता आला याद ङिवावी। वे बेकार मां अम्चे वास्ते गन्दिया-गन्दिया बाता केहती कर दोष लावे, इतने लारे वी जी ना भरीजी, विश्वास करने आला भावां चा ते ना ते खौद्द स्वागत करे, ते ना कानु करु ङिये, ते जको वांचा स्वागत करे, वानु कलीसिया कनु ब़ाहरु काढ़ती छोड़े।