ते ऐवास्ते कि मैं प्रकाशना ची वजह कनु घणा घमण्ड ना करे, माये शरीरा मां हेक कांटा चुभाला गेला यानिकि शैताना चा हेक दूत मनु घूसे मारो ताकि मैं घमण्ड ना करे।
तां ओ घमण्डी हुती गेला, ते कहीं ना जाणी, पर ओनु बहस-बाजी ते अक्षरा उपर तर्क करने चा रोग़ छै, जाये कनु नफरत, ते झग़ड़े, ते निन्दा चीया बाता, ते गन्दे-गन्दे शक्क पैदा हुवी,
यूं करती हे जवान, तम्ही वी अग़ुवा चे अधीन रिहा, बल्कि तम्ही सब चे सब हेके ङुजे ची सेवा चे वास्ते नरमाई लारे कमर कसली रिहा, कांकि, “नरीकार घमण्डीया चा विरोध करे, पर दीन-दयाला उपर अनुग्रह करे।”
मैं तम्हानु ईं वी याद ङिवाणा चाहवे कि जिसा स्वर्ग़दूता ने आपणे पद्द नु मजबूत कोनी राखले बल्कि आपणी खौद्द ची रेहणे ची जग़हा नु छोड़ती ङिले, ते नरीकारा ने वानु वी ओ महान न्यां चे ङिओ चे वास्ते अन्धकार मां, जको सदा वास्ते छै, संगला मां ब़ांहती नाखले।