ब़ाल पैदा करते बेले असतरी नु दर्द हुवे कांकि विची ङोख ची घड़ी आती पुज़ली। पर जिसे बेले विचे ब़ाल हुती जाये, तां खुशी लारे कि संसारा मां हेक बन्दे पैदा हुले ओह दर्द नु याद ना करी।
“ ‘हे निन्दा, करने आले ङेखा, ते हैरान हुवा, ते मिटती जावा, कांकि मैं तम्चे ङिहां मां हेक काम इसड़े करी, कि अगर कुई तम्हानु ओची चर्चा करे, ते तम्ही कङी विश्वास नी करा।’ ”
तम्ही नरीकारा ची वां पलेठी आला ची कलीसिया चे गोढु आती गेले, जाये नां स्वर्ग़ा मां लिखले गेले छै। तम्ही नरीकारा चे गोढु आती गेले जको सब चा न्यांयी छै, ते वां धर्मीया ची आत्मा चे गोढु आती गेले जको सेद्ध बणले हुते।
तां अम्ही लौक इसड़े महान उद्धार ची बेपरवाही करती कर आणे आले ङण्ड कनु किवें बच सग़ु? जाई चर्चा सबकनु पेहले खौद्द प्रभु चे जरिये करली गेली, ते प्रभु नु सुणने आला चे जरिये अम्हानु विश्वास हुला।